Απαγορεύεται το πτύειν

Ή αλλιώς

είμαστε όλοι Borat



75 € κάνει η έκδοση ενός διαβατηρίου – ενός δημοσίου εγγράφου που κατά τον εκπρόσωπο της αστυνομίας δεν είναι απαραίτητο, για αυτό και στοιχίζει τόσο... 75 € για ισχύ 5 ετών, 15 € το χρόνο, κοντά 1€ το μήνα αν συνυπολογίσουμε τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα, Διακοπών και λοιπόν νόμιμων προσαυξήσεων δίνουμε στο κράτος για να μας παραχωρεί το δικαίωμα να ταξιδέψουμε... Κοντολογίς, 4 βασικά μεροκάματα και 1 που θα χάσω για να το εκδώσω 5... Και αυτά για ένα διαβατήριο που δεν αναγνωρίζεται ως αρκετά ασφαλές για να ταξιδέψω με αυτό μόνο ως τις ΗΠΑ...

Είναι βέβαια τραγανό και διπλοφουρνιστό... 20 μέρες κάνει να εκδοθει! Αυτοί οι άνθρωποι είναι αφοσιωμένοι στην ποιότητα όπως οι παραγωγοί bourbon στο Jack Daniels Tenessee.

Να το φάμε και αυτό...

Χωρίς καμία αποζημίωση, το κράτος αποφασίζει ότι πρέπει να αλλάξω το διαβατήριό μου και ας έχει ακόμη 2 χρόνια ισχύ – με στέλνει στη σχολή μετεκπαίδευσης στη Νέα Φιλαδέλφεια, μία διαδρομή 10 πλάσια από τη διαδρομή προς το ΑΤ Κηφισιάς που δέχεται μεν αιτήσεις διαβατηρίων, αλλά όχι τις δικές μου...

11:00 το πρωί: Ο αριθμός που εξυπηρετείται είναι το 30 και ο αριθμός που λαμβάνω είναι το 162.

Αν με φωνάξουν και δεν είμαι εκεί χάνω τη σειρά μου. Δεν υπάρχει πινακίδα αναγραφής του αριθμού που εξυπηρετείται, ούτε ενδεικτικός χρόνος αναμονής... Τι να γράψουν άλλωστε; 5 ώρες; 8 ώρες; Ψεύτες θα είναι... 4 Υπάλληλοι δέχονται αιτήσεις, 3 φρουρούν την είσοδο και 2 επιβλέπουν αυτούς που δέχονται τις αιτήσεις!!

17:30 το απομεσήμερο: Ο αριθμός που εξυπηρετείται είναι το 77 και ο αριθμός μου παραμένει το 162...

Άνθρωποι εξαθλιωμένοι περιμένουν... Εξαθλιωμένοι όχι γιατί τους δέρνουν, αλλά γιατί κανείς δεν αναγνωρίζει την αυταξία τους, το δικαίωμα να έχουν αξιοπρεπή αντιμετώπιση από την ίδια τους τη χώρα. Άλλοι έχουν ντυθεί καλά όπως κάτι γιαγιάδες που ταξίδευαν με την Ολυμπιακή πριν από 20 χρόνια. Άλλοι έχουν έρθει αξύριστοι και βρόμικοι σα να πλένουν τον κήπο τους. Άλλοι έχουν έρθει με μωρά στην αγκαλιά, άλλοι προσπαθούν να καθίσουν στο περβάζι του άθλιου παραθύρου γιατί ζαλίζονται. Και περιμένουν – τι άραγε; Πιο πιθανό είναι να μετακινηθεί ο τοίχος παρά να πάρουν απάντηση στην ερώτηση που σβουρίζει στο κεφάλι τους... Τι κατάντια είναι αυτή;

20:10 το βράδυ: Η υποβολή αιτήσεων λήγει σε 80 λεπτά και οι υπάλληλοι έχουν γκαζώσει... Οι αιτήσεις φεύγουν βροχή, αντίθετα με τη νωχελικότητα της πρωίας...

Μόλις φτάνω το νούμερο που εξυπηρετείται είναι το 163... Κανείς δε θέλει να μπω. Οι αστυνομικοί υπάλληλοι αδιαφορούν που πήγα πιο πέρα για να παρκάρω νόμιμα και όχι παράνομα όπως όλοι, έξω από το χώρο υποβολής αιτήσεων. Μία κυρία με παιδί φρυάζει και μιλάει χυδαία με το παιδί στην αγκαλιά, που το επικαλείται για τη συμπεριφορά της. Όλοι αγριεύουν. Η εξαθλίωση του απογεύματος έχει εξαχνώσει προ πολλού όλα τα κομμάτια παιδείας που έχουν απομείνει στους παρευρισκόμενους. 40 είναι εκεί και από αυτούς ζήτημα αν θα εξυπηρετηθούν οι 10... Οι αστυνομικοί είναι οπλισμένοι σαν κατσαπλιάδες και από τη συμπεριφορά τους είμαι βέβαιος ότι φορούν σκελέα και φανέλα με σήμα της χωροφυλακής. Δεν είστε εξουσία, είστε υπάλληλοί μου πρέπει να φωνάξω, αλλά ποιος θα με ακούσει;

Μας έχουν καταντήσει να τσακωνόμαστε σαν αδέσποτοι σκύλοι γύρω από ένα κομμάτι κόκαλο που πέταξε ο χασάπης, γύρω από ένα χαρτάκι για τη σειρά του τυριού στο Βασιλόπουλο. Λαχαναγορά στην Κινσάσα και ζωοπανήγυρης στο Αμπιτζάν – ο κακός εαυτός που πασχίσαμε να αποτινάξουμε με ταμπέλες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΤΥΕΙΝ αναβλασταίνει. Γύρω μας ανοχή = ώρα μηδέν. Απέναντι σε όλους και όλα... Κανείς δε νοιάζεται, αυτός που πετάει το αποτσίγαρο του κάτω (που να το ρίξω;) , αυτός που παρκάρει στη ράμπα για τους ανάπηρους (πού να παρκάρω;), αυτός που βρίζει (άσε με, έτσι έμαθα!), αυτός που δεν κάνει ηθικά τη δουλειά του (εγώ θα αλλάξω τον κόσμο;), αυτός που παρανομεί (όλοι το κάνουν...).

Αύριο θα πάω στις 6:30 το πρωί μαζί με ένα στρώμα θαλάσσης για να ξαπλώσω. Έχω ορθοστατική υπόταση και σε όποιον αρέσει... Άντε γιατί όταν με σκοτίζουν με πιάνουν και οι πέτρες στα νεφρά και κατουριέμαι πάνω μου...


Υ.Γ. σήμερα το πρωί πήγα στις 6:30 και εξυπηρετήθηκα τελικά στις 9:00. Τέσσερις υπάλληλοι δέχονταν αιτήσεις για κατοίκους 9 δήμων και τρεις υπάλληλοι φύλαγαν σκοπιά δίπλα στην τηλεόραση...