Μικρή η χώρα μας, αλλά μεγάλη ένδεια των κατοίκων της. Ανταγωνίζεται τη Σομαλία, το Τιμόρ, τη Ροδεσία και πολλές άλλες χώρες με προηγμένα πολιτεύματα και ιστορία στη δημοκρατία.
Τόσα και τόσα απανωτά σκάνδαλα (αλήθεια, βελτιώνεται η δημοσιογραφία ή εκπέφτουμε ηθικά;) δεν έχει μείνει κανένας θεσμός ακλώνητος πέρα από την υποτιθέμενη πρόθεσή μας για έλλειψη παθογένειας στο σύστημα. Εννοώ ότι μπορεί κάποιος δικαστής να είναι διεφθαρμένος, ωστόσο θέλουμε το σύστημα νόμων να είναι δομημένο με δίκαιο τρόπο. Ενδέχεται κάποιος υπουργός να ασκεί πλημελλώς τα καθήκοντα του ή να υπερβαίνει τις εξουσίες του, ωστόσο οι υπόλοιποι θεσμοί προσπαθούν να περιορίσουν αυτές τις αυθαιρεσίες. Κατακριταίος όχι μόνο όποιος πράττει, αλλά και όποιος εκδηλώνει πρόθεση να πράξει εναντίον του ηθικού πλαισίου αυτού. Θυμάστε την υπόθεση του Ξεκουκουλωτάκη; ΄Ετσι ακριβώς...
Μετά τη θεωρία ακολουθεί η εφαρμογή. Κάποιοι έχουν εξαγοράσει παράνομα την υποχρέωσή τους να υπηρετήσουν στο στρατό. Η αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων την οποία το πολίτευμά μας θεωρεί αυθεντία απεφάνθη ότι δεν επιτρέπεται η δημοσιοποίησή της. Και καλώς απεφάνθη είναι η γνώμη μου.
Από που και ως που ο ίδιος ο υπουργός κ. Μεϊμαράκης δηλώνει: θέλω να τους δώσω αλλά δε με αφήνει η Αρχή Προστασίας;
Πώς στο διάολο βρέθηκε η λίστα με τα σχετικά ονόματα στα χέρια δημοσιογράφων και μιλάνε για αυτή έτσι απροκάλυπτα; Και γιατί έπεσε στα δικά τους χέρια και όχι στα δικά μου;
Είμαστε ή δεν είμαστε ντιπ καράβλαχοι;
Υ.Γ. την ώρα που έγραφα αυτήν την αράδα είδα την είδηση ότι το αυτοκίνητο του Προκόπη Παυλόπουλου προκάλεσε ατύχημα στη Βασιλίσσης Σοφίας κινούμενο παράνομα σε αυτήν... (Φαυλόπουλος είναι το τελευταίο του προσωνύμιο σε πολιτικούς κύκλους!)
No comments:
Post a Comment