Tuesday, October 10, 2006

Ρατσισμός


Άσε τι έμαθα Αντώνη. Η κυρία Χριστίνα που μας καθαρίζει, έχει έναν ξάδερφο που κάνει τον οδηγό και τα έφτιαξε με μία φοιτήτρια ιατρικής και τώρα μετά από τρία χρόνια αραβωνιάζονται, φαντάζεσαι; λέει η μητέρα μου και παίρνει και ένα βλέμμα απόγνωσης, βδελυμίας και σιχασιάς, περίπου όμοιο με αυτό που θα είχε και η μητέρα της φοιτήτριας όταν έμαθε τα καθέκαστα...

Πόσο τυφλός γίνεται ο άνθρωπος απέναντι στα προφανή. Ο ίδιος άνθρωπος που καμάρωνε ότι το βαφτιστήρι του προσελήφθη σαν οδηγός στο δημόσιο, παρουσιάζει το ίδιο επάγγελμα σαν κατάντια για κάποιον που ήρθε με ένα σώβρακο και ένα κομμάτι ψωμί στην τσέπη του για να κυνηγήσει την τύχη του. Αυτόματα θεωρεί καλύτερους όλους αυτούς που έχουν φυτρώσει στις καφετέριες και ποτίζονται με φραπέ και βαριούνται όχι να κυνηγήσουν την τύχη τους, αλλά μία γκόμενα έστω.

Βάζει τον Αλβανό στη χειρότερη θέση από κάθε ελλατωματικό χαρακτήρα και κάθε πληγή του Φαραώ. Δηλαδή, αν η κοπελίτσα έβρισκε κάποιο βόα που έβοσκε τα λεφτά του πατέρα του και είχε ακριβό αυτοκίνητο και εμπριμέ πουκάμισο με λευκό γιακά θα ήταν όλα καλύτερα; Αν έβρισκε κάποιον από τους κοπρίτες καταληψίες που ενδημούν στα πανεπιστήμια, ξέρετε, από εκείνους τους τριχωτούς και βρωμερούς ημιάγριους που χρησιμοποιούν κάθε δύο προτάσεις λέξεις όπως αυθαιρεσία, αυτονομία, αναρχία, δικαιώματα, εξουσία κλπ. θα ήταν καλύτερα; Αν είχε πουτανέψει και είχε αλλάξει 24 αγόρια, δύο για κάθε εξάμηνο σπουδών της και η μητέρα της δεν είχε μάθει τίποτα θα ήταν καλύτερο;

Αντί να εύχεται ευτυχία και αγάπη και να χαίρεται που η οικογένεια θα έχει και ένα εξοχικό σε άλλη χώρα, αηδιάζει στη λέξη - Αλβανός. Πώς λέμε συφιλιδικός, τεμπέλης, κλεπτομανής, παραβατικός; Μη χειρότερα...

Τόσες γυναίκες που τις έτρωγαν από τους γονείς τους και τώρα τις βιάζουν ψυχολογικά σε καθημερινή βάση και ξεσπάνε στα παιδιά τους διαιωνίζοντας ένα σαχλόφαυλο κύκλο δε μας έχουν αφυπνίσει. Εξακολουθούμε να κοιτάμε τα αυτοκίνητα και τους δήθεν τίτλους ευγενείας. Τρομάρα μας...

Το ότι το παιδί της (δηλαδή εγώ) θα πάει σε μία ξένη χώρα και περιμένει να το δεχτούν, να του δώσουν ασφάλιση, να το σπουδάσουν και να το κάνουν άνθρωπο, να μην το απομονώσουν λόγω της σαχλής προφοράς του, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλια... Το ότι η ίδια απέκτησε ευαίσθητους σπονδύλους και δήθεν δε μπορεί να καθαρίσει από τότε που έχει την άνεση να πάρει μία Αλβανίδα να της καθαρίσει είναι αλληνής εκκλησιάς τροπάρι...

Δε θέλω να παρουσιάσω το παιδί στο οποίο αναφέρεται η ιστορία σαν μία "όχι κακή λύση". Το αντίθετο - δεν ξέρω τίποτα για αυτό είναι η σωστή σκέψη. Απλά θέλω να δείξω πόσο μεροληπτικοί εμφανίζονται οι γύρω μας απέναντι σε διάφορες καταστάσεις τη στιγμή που τρώνε ό,τι πιο βρώμικο υπάρχει και εμφανίζουν ταχατέ μου αλλεργία στα ακάρεα που κατοικοεδρεύουν σε χαλιά Ισφαχάν της ύστερης εποχής του Σάχη. Ουστ.

Γκάζι, τι γνώμη έχεις;

No comments: