Τουρίστας στο Νομό Μαγνησίας

ταξίδεψα 3 μέρες στο νομό Μαγνησίας και έχω να σας προτείνω πολλά και διάφορα καλά να κάνετε εφόσον πάτε εκεί.

Πόλη Βόλου:

Φανταστικό το ολοκαίνουργιο Αρχαιολογικό μουσείο. Εντυπωσιακότατα εκθέματα, συνοπτικός τρόπος παρουσίασης, φιλικότατοι φύλακες. Προσωπικά το συγκρίνω άνετα με το αρχαιολογικό μουσείο της Σαντορίνης που με είχε ενθουσιάσει εξίσου. Ακόμη να επισκεφτείτε το νεότατο μουσείο Πλινθοκεραμοποιείας Τσαλαπάτα. Φτιάχτηκε με χορηγία της Τράπεζας Πειραιώς (να πού πάνε τα καταναλωτικά δάνεια!) και αναπλάθει στην παραμικρή λεπτομέρεια τη ζωή μίας ακμαιότατης βιομηχανίας της εποχής. Θα δείτε με ποιο μοναδικό τρόπο έψηναν τα τούβλα και τα κεραμίδια, ενώ θα εντυπωσιαστείτε από τη λεπτομέρεια με την οποία έχουν συντηρηθεί τα μηχανήματα. Κάποια από αυτά θα είναι λειτουργικά στο άμεσο μέλλον. Όλο το συγκρότημα στο οποίο βρισκόταν η βιομηχανία έχει αναπλαστεί και θα βρείτε ιδιαίτερα όμορφα καφέ και εστιατόρια. Δεν τα δοκίμασα όμως για να σας μεταφέρω απόψεις. Άκουσα εξαιρετικά λόγια και για το σπίτι του Θεόφιλου, δεν πρόλαβα ωστόσο να το δω.

Όσον αφορά τη διασκέδαση, νομίζω ότι θα βρείτε εξαιρετικά καφέ στο κέντρο με σεβασμό στα μουσικά ακούσματα του κοινού και στο γευστικό του αισθητήριο. Φέρνουν προσεγμένα μεζεδάκια για το ποτό σας, έχουν οργανωμένη κάβα και λογικές τιμές. Δεν εντρύφησα ιδιαίτερα, αλλά με λίγη προσπάθεια θα βρείτε διαμαντάκια!

Το πρώτο mini cooper μεταμορφωμένο σε αγροτικό!


το Αρχαιολογικό Μουσείο του Βόλου


το Μουσείο Τσαλαπάτα



Πήλιο:

Πάρτε μαζί σας φωτογραφική μηχανή και αλυσίδες για το αυτοκίνητο (μαζί με τις αλυσίδες χρήσιμα είναι ένα μικρό φτυαράκι από αυτά για τις γλάστρες, ένα μπουκαλάκι νερό και σίγουρα γάντια αδιάβροχα!). Όλα τα άλλα τα φροντίζει η ομορφιά που έστειλε ο Θεός στο μέρος αυτό. Περάστε γρήγορα από την Πορταριά και από τη Μακρύνιτσα που είναι για τουρίστες και ανακαλύψτε τη μαγική ομορφιά των υπολοίπων χωριών. Πολύ ωραία είναι η διαδρομή στην πλευρά του Βουνού προς το Αιγαίο. Αντίθετα, η διαδρομή προς το Τρίκερι είναι πολύ βαρετή.

Αγοράστε πίτες διαφόρων ειδών από το φούρνο Nikolas στην έξοδο της Πορταριάς προς Χάνια. Τις πουλάει η γοητευτικότατη κόρη της μαγείρισσας (γιαγιά με δεκαετίες εμπειρίας ζυμώματος στην πλάτη). Ακόμη οπωσδήποτε μέλι από το Γιώργο και την Κλεοπάτρα Βόντζου (6974456807, 6973213045 / Μούρεσι Πηλίου και κατάστημα στο χωριουδάκι Ξουρίχτι μετά το βενζινάδικο). Τέτοια γεύση είχα να δοκιμάσω πολλά χρόνια. Μέλι αυθεντικο και ανόθευτο από δύο νέους ανθρώπους που αποφάσισαν ότι η ζωή του ιδιωτικού υπαλλήλου σε μία πόλη δεν τους ταιριάζει. Θα έκανα το ταξίδι μόνο και μόνο για αυτό.

δείτε παντού τέτοιες μεταφερόμενες πριονοκορδέλες


και τέτοια θρυλικά φορτηγάκια Unimog της Mercedes να λειτουργούν ακόμη


φανταστικό τοπίο


σε τέτοια αδιέξοδα βρίσκεται όποιος πηγαίνει από αυτά που ο χάρτης σημειώνει ως βατούς χωματόδρομους - εδώ μέσα στο χωριό Κάλαμος - ευτυχώς που τη γλίτωσα με λίγες γρατζουνιές


λίγο χιόνι έξω από τα Χάνια


η διαδρομή μαγεύει


οι μεγάλες αλήθειες της ζωής


παλιό ελαιοτριβείο



Στην επιστροφή πήρα το δρόμο προς Φάρσαλα και μετά Δομοκό κάνοντας πρώτα μία μικρή στάση από το Βελεστίνο. Τόσο το Βελεστίνο, όσο και ο Δομοκός μου φάνηκαν αδιάφορες κωμοπόλεις...

η σύγχρονη νεκρόπολη του Βελεστίνου πλάι στα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης και πολύ κοντά στα απομεινάρια του σπιτιού του Ρήγα Φερραίου


Τα Φάρσαλα όμως με εντυπωσίασαν. Επαρχιακή πόλη με τα όλα της (αλήθεια, που βρέθηκαν τόσα ξέκωλα στα Φάρσαλα;). Ψωνίστε χαλβά ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ από το Δημήτρη Δεληδημητρίου (θέτιδος 80 /ο Πυργοδεσπότης των Φαρσάλων) και πιάστε κουβέντα μαζί του. Εκτός ότι έχει μακράν το νοστιμότερο χαλβά από όσους δειγμάτισα, θα σας αναλύσει ιστορίες από την παρέα του με τον Παπάγο, τον Καραμανλή, τους Παρνασσιστές, τα ταξίδια του σε όλο τον κόσμο που έχει κάνει και πάει λέγοντας. Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι του ανήκει το οικοδομικό τετράγωνο και το έχει κάνει δωρεά στο Δήμο!! Λουκάνικα αγόρασα από τους αδερφούς Κουτέλου (Ρήγα Φερραίου 32) τα οποία ανασταίνουν και νεκρούς...

το χαλβατζίδικο του Δ. Δεληδημητρίου


μικροσκοπικό μπακάλικο στα Φάρσαλα


Στην επιστροφή προσοχή στους γρήγορους και στους νεόπλουτους. Δώστε τόπο στην οργή και στους ηλίθιους και χρησιμοποιείστε φλας. Δε θα δείτε ποτέ αστυνομικό και θα εύχεστε να είχατε αγοράσει καλάσνικοφ από την Αλβανία τότε που είχαν πέσει οι πυραμίδες.

Ό,τι και αν κάνετε μην παραλείψετε να πιείτε φρέσκο παστεριωμένο (και όχι μακράς παστερίωσης) σοκολατούχο γάλα ΕΒΟΛ σε παραδοσιακή συσκευασία! Επιπλέον αναζητείστε ραδιοφωνικούς σταθμούς με αφθονο echo. Στον πηγαιμό, στάση για ξεκούραση στο μνημείο του Λεωνίδα (και των Θεσπιαίων):

Πρόσκληση σε δείπνο

Executive chef κάλεσε για δείπνο μία εκλεκτή φίλη μου στο σπίτι του (μαζί με άλλους, μη σας μπαίνουν ιδέες!).

Ζηλεύω...

Ο θεός να βάλει το χέρι του

Ποιοι διαχειρίζονται τη ζωή μας;

μήπως είμαστε ή θα γίνουμε βαρετοί;

Διάβαζα το post του Αθήναιου και εντόπισα μία διάσταση που με προβληματίζει αρκετά τον τελευταίο καιρό. Συνειρμικά μου ήρθαν στο μυαλό δύο πρόσφατοι φίλοι μου οι οποίοι είναι πολύ ευχάριστοι σαν παρέα και ταυτόχρονα ανύπαντροι αν και έχουν περάσει αυτή την ηλικία (όχι προ πολλού, εε;;).

Είναι αναγκαίο κάποιος να γινεται βαρετός άμα παντρεύεται; Οι συζητήσεις του να θυμίζουν μονοκαλλιέργεια στο Θεσσαλικό κάμπο; Και από την άλλη, πρέπει κανείς να παντρευτεί και να κάνει κουτσούβελα για να ανακαλύψει την έννοια της ασφάλειας κατοικίας και αντικειμενικές αξίες; Βέβαια μήπως δεν πρέπει να επιτρέπεται ο γάμος σε όσους επιτρεπουν στις πεθερές και στις μανάδες τους να κάνουν το γάμο τους σα σβωλιασμένη μπεσαμέλ;

Αν παρατηρήσουμε όμως το ζήτημα από την οπτική γωνία αυτών που αποκλείουμε, μήπως κι εμείς έχουμε μία μονομέρεια στη σκέψη μας; Μήπως κάποιος που μιλάει αποκλειστικά για μπουζούκια και γκόμενες και είναι ανίκανος να κάνει μία συζήτηση για επενδύσεις ή για μακρόπνοες ανθρώπινες σχέσεις είναι ο πραγματικά βαρετός;


Όλα αυτά όμως συνοψίζονται σε ένα ερώτημα...

Πώς καταλαβαίνουμε ότι έχουμε γίνει ανελέητα βαρετοί και πώς θα βγούμε από την κατάσταση αυτή;

Μη βλασφημείτε τα θεία....

προσοχή...

απίστευτη καμπάνια της Smirnoff

Αν και απευθύνεται σε αμερικανούς, νομίζω ότι όλοι θα καταλάβουμε τα αστεία που παίζουν στη διαφήμιση! Προσωπικά έχω ξετρελαθεί!!

να μία ιδέα για επιχείρηση...

χρειάζεται βέβαια καθίσματα και κλιματισμό, αλλά αξίζει τον κόπο...



τι νομίζατε;

Αισθητική άλλης εποχής

φωτιστικό που διακτινίστηκε από τα 50's



τα χρώματα που δε βλέπαμε στις ασπρόμαυρες διαφημίσεις του ΤΡΥΛΕΤ



η φανταστική γραμματοσειρά

ασφαλής υπολογιστής

Ακόμη δυσκολευόμαστε να ελέγξουμε την ασφάλεια ενός υπολογιστή. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τον θάψουμε... Τα νέα Windows Vista υπόσχονται κάποιες καλές λύσεις διαδεδομένες σε πολύ κόσμο. Ίσως αλλάξει κάτι, ίσως πάλι και όχι. Πάντως η ψευδαίσθηση της ασφάλειας είναι χειρότερη από την ασφάλεια!

Νέα πρόστιμα ΚΟΚ

Νομίζω ότι η ελληνική αστυνομία έχει εντοπίσει την καρδιά του προβλήματος στους ελληνικούς δρόμους.

Δεν είναι οι παρανομίες ουσίας (παράνομες προσπεράσεις, παράνομα παρκαρίσματα, κακοί δρόμοι, προκλητική οδήγηση), δεν είναι οι κακοτεχνίες στους δρόμους, δεν είναι η ελλιπής αστυνόμευση, αλλά τα μικρά πρόστιμα. Δεν είναι οι παρανομίες αδιαφορία προς τους νόμους (έλλειψη πινακίδων - μόνο 30 € πρόστιμο), κατάμαυρα τζάμια ώστε να μη βλέπεις τον οδηγό, αυτοκίνητα τροποποιημένα.

Για αυτό αποφάσισαν να κόψουν πρόστιμα αντάξια των ελληνικών μισθών μας και να τα επιβάλλουν όμοια σε φτωχούς και πλούσιους... Το επόμενο βήμα θα είναι να σου σπάνε το χέρι με τη βαρία...

Δεν ξέρω για εσάς, εγώ πάντως έχω βάλει 2 εκατοντάευρα μέσα στο δίπλωμα οδήγησής μου... Καλύτερα να δώσω λίγα λεφτά στον αστυνομικούλη να πάρει ένα δώρο στη γυναίκα του, παρά να τα δώσω για μαλακίες. Αν δε δουλέψει αυτό, θα έχω και ένα καλάσνικοφ στο πορτμπαγκάζ...

Απαγορεύεται το πτύειν

Ή αλλιώς

είμαστε όλοι Borat



75 € κάνει η έκδοση ενός διαβατηρίου – ενός δημοσίου εγγράφου που κατά τον εκπρόσωπο της αστυνομίας δεν είναι απαραίτητο, για αυτό και στοιχίζει τόσο... 75 € για ισχύ 5 ετών, 15 € το χρόνο, κοντά 1€ το μήνα αν συνυπολογίσουμε τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα, Διακοπών και λοιπόν νόμιμων προσαυξήσεων δίνουμε στο κράτος για να μας παραχωρεί το δικαίωμα να ταξιδέψουμε... Κοντολογίς, 4 βασικά μεροκάματα και 1 που θα χάσω για να το εκδώσω 5... Και αυτά για ένα διαβατήριο που δεν αναγνωρίζεται ως αρκετά ασφαλές για να ταξιδέψω με αυτό μόνο ως τις ΗΠΑ...

Είναι βέβαια τραγανό και διπλοφουρνιστό... 20 μέρες κάνει να εκδοθει! Αυτοί οι άνθρωποι είναι αφοσιωμένοι στην ποιότητα όπως οι παραγωγοί bourbon στο Jack Daniels Tenessee.

Να το φάμε και αυτό...

Χωρίς καμία αποζημίωση, το κράτος αποφασίζει ότι πρέπει να αλλάξω το διαβατήριό μου και ας έχει ακόμη 2 χρόνια ισχύ – με στέλνει στη σχολή μετεκπαίδευσης στη Νέα Φιλαδέλφεια, μία διαδρομή 10 πλάσια από τη διαδρομή προς το ΑΤ Κηφισιάς που δέχεται μεν αιτήσεις διαβατηρίων, αλλά όχι τις δικές μου...

11:00 το πρωί: Ο αριθμός που εξυπηρετείται είναι το 30 και ο αριθμός που λαμβάνω είναι το 162.

Αν με φωνάξουν και δεν είμαι εκεί χάνω τη σειρά μου. Δεν υπάρχει πινακίδα αναγραφής του αριθμού που εξυπηρετείται, ούτε ενδεικτικός χρόνος αναμονής... Τι να γράψουν άλλωστε; 5 ώρες; 8 ώρες; Ψεύτες θα είναι... 4 Υπάλληλοι δέχονται αιτήσεις, 3 φρουρούν την είσοδο και 2 επιβλέπουν αυτούς που δέχονται τις αιτήσεις!!

17:30 το απομεσήμερο: Ο αριθμός που εξυπηρετείται είναι το 77 και ο αριθμός μου παραμένει το 162...

Άνθρωποι εξαθλιωμένοι περιμένουν... Εξαθλιωμένοι όχι γιατί τους δέρνουν, αλλά γιατί κανείς δεν αναγνωρίζει την αυταξία τους, το δικαίωμα να έχουν αξιοπρεπή αντιμετώπιση από την ίδια τους τη χώρα. Άλλοι έχουν ντυθεί καλά όπως κάτι γιαγιάδες που ταξίδευαν με την Ολυμπιακή πριν από 20 χρόνια. Άλλοι έχουν έρθει αξύριστοι και βρόμικοι σα να πλένουν τον κήπο τους. Άλλοι έχουν έρθει με μωρά στην αγκαλιά, άλλοι προσπαθούν να καθίσουν στο περβάζι του άθλιου παραθύρου γιατί ζαλίζονται. Και περιμένουν – τι άραγε; Πιο πιθανό είναι να μετακινηθεί ο τοίχος παρά να πάρουν απάντηση στην ερώτηση που σβουρίζει στο κεφάλι τους... Τι κατάντια είναι αυτή;

20:10 το βράδυ: Η υποβολή αιτήσεων λήγει σε 80 λεπτά και οι υπάλληλοι έχουν γκαζώσει... Οι αιτήσεις φεύγουν βροχή, αντίθετα με τη νωχελικότητα της πρωίας...

Μόλις φτάνω το νούμερο που εξυπηρετείται είναι το 163... Κανείς δε θέλει να μπω. Οι αστυνομικοί υπάλληλοι αδιαφορούν που πήγα πιο πέρα για να παρκάρω νόμιμα και όχι παράνομα όπως όλοι, έξω από το χώρο υποβολής αιτήσεων. Μία κυρία με παιδί φρυάζει και μιλάει χυδαία με το παιδί στην αγκαλιά, που το επικαλείται για τη συμπεριφορά της. Όλοι αγριεύουν. Η εξαθλίωση του απογεύματος έχει εξαχνώσει προ πολλού όλα τα κομμάτια παιδείας που έχουν απομείνει στους παρευρισκόμενους. 40 είναι εκεί και από αυτούς ζήτημα αν θα εξυπηρετηθούν οι 10... Οι αστυνομικοί είναι οπλισμένοι σαν κατσαπλιάδες και από τη συμπεριφορά τους είμαι βέβαιος ότι φορούν σκελέα και φανέλα με σήμα της χωροφυλακής. Δεν είστε εξουσία, είστε υπάλληλοί μου πρέπει να φωνάξω, αλλά ποιος θα με ακούσει;

Μας έχουν καταντήσει να τσακωνόμαστε σαν αδέσποτοι σκύλοι γύρω από ένα κομμάτι κόκαλο που πέταξε ο χασάπης, γύρω από ένα χαρτάκι για τη σειρά του τυριού στο Βασιλόπουλο. Λαχαναγορά στην Κινσάσα και ζωοπανήγυρης στο Αμπιτζάν – ο κακός εαυτός που πασχίσαμε να αποτινάξουμε με ταμπέλες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΤΥΕΙΝ αναβλασταίνει. Γύρω μας ανοχή = ώρα μηδέν. Απέναντι σε όλους και όλα... Κανείς δε νοιάζεται, αυτός που πετάει το αποτσίγαρο του κάτω (που να το ρίξω;) , αυτός που παρκάρει στη ράμπα για τους ανάπηρους (πού να παρκάρω;), αυτός που βρίζει (άσε με, έτσι έμαθα!), αυτός που δεν κάνει ηθικά τη δουλειά του (εγώ θα αλλάξω τον κόσμο;), αυτός που παρανομεί (όλοι το κάνουν...).

Αύριο θα πάω στις 6:30 το πρωί μαζί με ένα στρώμα θαλάσσης για να ξαπλώσω. Έχω ορθοστατική υπόταση και σε όποιον αρέσει... Άντε γιατί όταν με σκοτίζουν με πιάνουν και οι πέτρες στα νεφρά και κατουριέμαι πάνω μου...


Υ.Γ. σήμερα το πρωί πήγα στις 6:30 και εξυπηρετήθηκα τελικά στις 9:00. Τέσσερις υπάλληλοι δέχονταν αιτήσεις για κατοίκους 9 δήμων και τρεις υπάλληλοι φύλαγαν σκοπιά δίπλα στην τηλεόραση...

Πώς μας βλέπουν οι ξένοι;

Λίγο φοκλόρ είναι αυτό που τους έμεινε από τις επισκέψεις στην Ελλάδα!

Ποιός θυμάται τα Φουντούνια;

Εκπλητική διαφήμιση, από έναν ταλαντούχο άνθρωπο... Ξυπνά πολλές μνήμες...

Όποιος έζησε στα 80's αξίζει τόνους respect

μολονότι δεν ήμουν ο πρώτος που το ανακάλυψε, δε μπορώ να στερήσω τη χαρά στους αναγνώστες αυτού του blog. Μία υπεύθυνη απάντηση στα προβλήματα της ζωής κατευθείαν ερχόμενη από περασμένες δεκαετίες... Προσοχή στο σορτσάκι και τα σαμπώ με ξύλινους πάτους που εμφανίζονται στη συνέχεια!!!

Σπορτ Μπίλλυ

Η ζωή μου μέχρι τα 15 χρόνια μου συνοψισμένη σε 58 δευτερόλεπτα...

τι μαλακία έκαναν κυνηγοί και δολοφόνος;

Στην ομολογία του, ο 37χρονος κτηνοτρόφος δήλωσε ότι ο ίδιος και ο πατέρας του, ειδοποιημένοι από κάποιον γείτονα, πήγαν στο σημείο όπου βρίσκονταν οι κυνηγοί για να διαπιστώσουν εάν δημιουργούσαν πρόβλημα στα πρόβατά τους. Ο γιος, ο οποίος ήταν ένοπλος, απομακρύνθηκε από τον πατέρα του, αναζητώντας τους κυνηγούς.

από το

είναι εμφανές (χωρίς να θέλω να προσβάλω τη μνήμη των νεκρών) ότι κλιμάκωθηκε η ένταση στο επεισόδιο. Τόσο ίσως άσχημα λόγια από την πλευρά των κυνηγών, όσο και η ένοπλη εμφάνιση του κτηνοτρόφου. Αν κάτι από αυτά τα δύο δεν είχε συμβεί, ίσως να μην είχαμε αυτά τα ευτράπελα...

Για αυτό έχω κάνει στάση ζωής να είμαι πράος απέναντι σε προκλήσεις, διότι δεν είναι ποτέ δυνατό να προβλέψεις τις εξελίξεις σε ένα επεισόδιο. Αν με κλέβουν, θα δώσω τα λεφτά μου και θα ταχυδρομήσω στο ληστή τα υπόλοιπα και αν κάποιος με βρίσει στο δρόμο (ειδικά στην οδήγηση) θα του πω συγγνώμη. Αυτά που κάνουν πολλοί και ψάχνουν αφορμή για ξύλο, κυκλοφορούν οπλισμένοι με μαχαίρια ή άλλα συναφή εργαλεία και γενικά φέρονται ως μπράβοι του εαυτού τους μπορεί να τους οδηγήσουν σε πολύ δύσκολη θέση.

Όταν πέφτει ξύλο, κάποιος από τους δύο, ίσως και οι δύο, μπορεί να τις φάνε... Όταν δείρουμε ή αδικήσουμε κάποιον μπορεί να μας το παίξει Κρητικός και να επιτεθεί νύχτα... Και ποτέ δε μπορούμε να νομίζουμε ότι είμαστε άτρωτοι... Θυμάστε το γιο του Γιαννίτση; Για ένα ρολόι έφυγε το παλικάρι...

δάκρυσα

Στο πάρκινγκ του τοπικού Super Market ένα παιδί, όχι πάνω από 26 χρονών, με πλησιάζει και μου ζητάει

λίγα λεφτά, πεινάω...

Εγώ, που είμαι και λίγο κουτοπόνηρος, του απαντάω ότι αν πεινάει, να πάμε στο supermarket να του πάρω ό,τι θέλει. Η απάντηση ήταν τόσο απρόσμενη που με σμπαράλιασε

ντρέπομαι...


Αποδείχτηκε ότι όντως τα είχε ανάγκη. Το παιδί ήταν Αλβανός που μόλις είχε έρθει στην Ελλάδα - τα ελληνικά τα είχε μάθει σε προηγούμενη 'επίσκεψή' του.

To χάσμα μεταξύ μας ασύλληπτο. Εγώ βρισκόμουν στο δρόμο προς το μαγαζί που πουλάει πατάκια για αυτοκίνητα και αυτός βρισκόταν στο δρόμο σκέτο. Αυτό που με συγκλονίζει, ακόμη και τώρα στις 5 το πρωί, είναι πως, ό,τι και αν έκανα για αυτόν τον άνθρωπο, το πρόβλημά του θα παρέμενε αμετάβλητο. Εύχομαι τα καλύτερα για αυτόν και όσους βρίσκονται σε αντίστοιχη θέση.

Κοιτάζοντάς το από μία άλλη προοπτική, είναι πραγματικά σαχλή η πολιτική της χώρας μας στον τομέα αυτό, επιτρέποντας σε μετανάστες να διασχίζουν τα σύνορα παράνομα και να τους νομιμοποιεί αργότερα. Αφού έχει την ανάγκη για νέο δυναμικό, θα ήταν σαφώς πιο έξυπνο να τους επιτρέπει να έρχονται με νόμιμες διαδικασίες, έχοντας κάνει κάποια διαλογή, δίχως να τους εξαναγκάζει να έχουν παράνομη υπόσταση με τις συνακόλουθες συνέπειες για αυτούς, αλλά και για την κοινωνία που τους φιλοξενεί.

Στη συνέχεια, τα τζιμάνια όλων των εμπλεκόμενων υπουργείων τους εξαθλιώνουν προκειμένου να τους δώσουν κάρτα παραμονής και ασφάλιση σε τέτοιο βαθμό που είμαι βέβαιος ότι θα προτιμούσαν να τρώνε από το μπωλ του σκύλου, παρά να υφίστανται όλα αυτά τα βασανιστήρια.

Πόσο λογικό είναι να τους βασανίζουμε κάνοντάς τους να μισήσουν τη χώρα στην οποία ζουν, αποξενώνοντάς μας ταυτόχρονα από έναν σημαντικότατο γείτονα; Πόσο λογικό είναι να μην έχει αυτός τη θέση μου, όπου είμαι βέβαιος ότι θα τα κατάφερνε και καλύτερα;

Που θα βρω υποτροφία;

Ψάχνω λίγα λεφτά προκειμένου να καλύψω τα έξοδά μου κάνοντας πτυχιακή εργασία σε υπερτεράστιο πανεπιστήμιο της Αμερικής...

Όποιος ξέρει κάποιο ίδρυμα που θα έδινε λεφτά εκτός καταλόγου παρακαλώ μοιραστείτε τη γνώση σας...

ευχαριστώ - in pluribus unum

Μεγάλο Παζάρι ή Πολλοί χαχόλοι μαζεμένοι μπροστά από την τηλεόραση;

Κάνοντας ζάπινγκ (τι λέξη και αυτή) έπεσα στον Alpha και συγκεκριμένα στο τηλεπαιχνίδι Μεγάλο Παζάρι, μία σκια του πραγματικά ευχάριστου τηλεπαιχνιδιού των απαρχών της ιδιωτικής τηλεόρασης.

Το παιχνίδι στη φάση που το πέτυχα αφορούσε δύο μοντέλα αντίθετου φύλου που έμπαιναν σε ένα παραβάν, ενώ η παίκτρια έπρεπε να μαντέψει ποιος από τους δύο θα βγάλει τη μπλούζα του! Αν το αγόρι την έβγαζε έμενε με τις θηλές του, αντίθετα αν την έβγαζε το κορίτσι έμενε με το wonderbra. Περιττό να αναφέρω ότι στο παιχνίδι όλες φοράνε στο κάτω μέρος κάτι που είναι πιο προκλητικό και από μαγιό...



Στο διάλογο διαμαρτυρίας (Αντώνης vs Yπεύθυνη) με τη σχετική υπεύθυνη του καναλιού διεκτυλίχθηκαν καταστάσεις για γέλια και για κλάματα:

Α- οι κοπέλες γδύνονται ή μου φαίνεται κυρία μου;
Υ- μα τι λέτε κύριε, φοράνε τα εσώρουχά τους(!)
Α- κυρία μου, κι εγώ φοράω εσώρουχα, αλλά δεν έρχομαι να σας τα δείξω στο σαλόνι σας
Υ- αυτό που λέτε είναι άλλο πράγμα
Υ- γιατί σας ενοχλεί αυτή η εκπομπή;
Α- δε με ενοχλεί καθόλου, εύχομαι και η κόρη σας να δουλέψει εκεί όταν μεγαλώσει
Υ- τι θέλετε να κάνουμε δηλαδή;
Α- να βάλετε μία σήμανση ότι η εκπομπή είναι κατάλληλη μόνο για άνω των 60 ετών

By the way, ψάχνοντας με αφορμή το περιστατικό στο διαδίκτυο, δε βρήκα πουθενά στοιχεία επικοινωνίας με το ΕΡΣ!

Θέλουμε κι άλλα τέτοια!

Την επέκταση του Προαστιακού στο Λαύριο το 2012 ανακοίνωσε ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Μιχάλης Λιάπης. Παράλληλα ανακοίνωσε πως από τα μέσα Δεκεμβρίου θα επεκταθεί το ωράριο λειτουργίας του Προαστιακού κατά πέντε ώρες (από τις 5 το πρωί έως τις 12 τα μεσάνυκτα).

από το in.gr

Πλάκα στην πλάκα, ο Λιάπης, και ας έχει τα μικρότερα φόντα από όλους, έχει κάνει ίσως τα περισσότερα απτά έργα που επηρεάζουν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Προσπαθεί τουλάχιστον ο άνθρωπος. Όχι σαν κάτι άλλους...

«Ή θα τους στρώσω ή θα φύγω»

Ή θα τους στρώσω ή θα φύγω δήλωσε η υπουργάρα της τάξεως με ύφος προπονητή του Ολυμπιακού. Μετά βέβαια το ξανασκέφτηκε γιατί εκεί, όντως φεύγει ο προπονητής και μάλιστα νύχτα αν δεν αρέσει στον πρόεδρο και τους φιλάθλους και έτσι είπε να αφήσει τα προπονητικά. Θυμήθηκε κιόλας ότι έχει και δύο κορούλες να παντρέψει και αν δεν το κάνει τώρα που είναι υπουργός θα πρέπει να τις προικίσει. Οπότε σου λέει, θα τους πω μερικά από τα ωραία μου και θα με αφήσουν λίγο ακόμη να κάνω τον υπουργό.

Κάθε πρωί, στον τελευταίο όροφο του υπουργείου του, παίζει με τα στρατιωτάκια του με θέα πότε του Γουδή και πότε το Χολαργό, όπου κοιτάζει καλού κακού και προς το σπίτι του μη μπει κανένας κλέφτης, γιατί οι αστυνομικοί του καλλιεργούν ζαρντινιέρες.

Πατρίς - θρησκεία - οικογένεια του έλεγαν κάποτε, τα πιπιλίζει και αυτός σήμερα. Τα έχει γραμμένα και στο αλεξήλιο του αυτοκινήτου του, για να μην τα ξεχνά, πλάι στο μαμπά μην τρέχεις. Για αυτό και δεν τρέχει ποτέ ο ίδιος, ούτε ο οδηγός του. Βάζει τους κοσμαγάπητους αστυφύλακες να κλείνουν την Κατεχάκη και την Κανελλοπούλου κάθε πρωί συλλέγοντας έτσι τις Χριστοπαναγίες των δύσμοιρων οδηγών που περιμένουν. Τον βοηθάει στα θρησκευτικά του καθήκοντα.

Ξεχνά όμως ότι τον έβαλαν στη θέση του και του έδωσαν μερικές κουδουνίστρες για να κάνει τον κλόουν που θα απασχολεί τα παιδιά μέχρι τις επόμενες εκλογές...

Αρχικά η υπόθεση είχε ανατεθεί σε πταισματοδίκη, ωστόσο εξαιτίας των διαστάσεων που έλαβε το περιστατικό, κρίθηκε σκόπιμο η έρευνα να περατωθεί από εισαγγελέα εφετών, με την εντολή να ολοκληρωθεί μέχρι την Παρασκευή.

γράφει το in.gr

δηλαδή η τηλεοπτική προβολή καθορίζει το ποιός θα αναλάβει την έρευνα;

υποστήριξε το έργο της Ελληνικής Αστυνομίας - πέσε κι εσύ σε μία ζαρντινιέρα

σπουδαία χώρα είμαστε. Σοκαρισμένος διαβάζω και ξαναδιαβάζω αυτά που αφορούν τα επεισόδια με το παιδί στη Θεσσαλονίκη. Στεναχωρήθηκα πραγματικά. Διαβάζω για το πόση σχέση είχε με τα υπόλοιπα που συνέβησαν, βλέπω πόσο χυδαίοι είναι στη συμπεριφορά τους και εν θερμώ (την ώρα των επεισοδίων) και εν ψυχρώ (με ανακοινώσεις τύπου για ζαρντινιέρες) αυτοί που καλούνται να μας προστατέψουν.

Μα καλά, μας δουλεύουν; Δεν πέρασε η εποχή του παρακράτους και του μπασκίνα; Και, συγγνώμη κιόλας, μας ειρωνεύονται στα μούτρα μας; (γλυκόπικρο και αποκαλυπτικό βίντεο εδώ). Χρόνια και δεκαετίες τόσοι άνθρωποι ατιμώρητοι σπάνε πράγματα, καίνε αυτοκίνητα, καταλύουν θεσμούς και κανείς δε νοιάζεται. Και όμως, η αστυνομία έχει να επιδείξει σαφές έργο. Δέρνει και συλλαμβάνει στις πορείες όσους δεν είναι οργανωμένοι σε μπλοκ με καδρόνια, καταγράφει τροχονομικές παραβάσεις σε αυτούς που τρέχουν με λίγα παραπάνω χιλιόμετρα σε ευθείες των εθνικών δρόμων, απαντάει σε κλήσεις στο 100 μετά από 3λεπτο και βάλε, έχει τα γραφεία στελεχωμένα με τόσους αστυνομικούς που κάθε πρωί τσακώνονται μεταξύ τους για να προλάβουν καρέκλα...

Διετάχθηκε προκαταρκτική εξέταση και δε μπορεί να δηλώσει τίποτα η Αστυνομία. Εγώ μπορώ να πω, άντε στο διάολο.

Ποιος φταίει όμως; Εμείς φταίμε... εμείς που ανεχόμαστε τόσα χρόνια τη μέρα του πολυτεχνείου να μετατρέπει τις πόλεις σε αρένες ταυρομαχίας. Που ανεχόμαστε τόσα χρόνια τους ίδιους και τους ίδιους πολιτικούς... Ποιος είναι σήμερα υπουργός δημοσίας τάξεως; Ποιος ήταν χτες; Μας είπαν ψέματα; Μας εξαπάτησαν; Τήρησαν τις υποσχέσεις τους; ΟΧΙ. Τους ψηφίζουμε; Τους ψηφίζαμε; Θα τους ξαναψηφίσουμε; ΝΑΙ. Και αύριο και σε 10 χρόνια κάποιο πράσινο ή μπλε (ή ο,τιδήποτε άλλο) μοσχάρι θα κάθεται σε μία χοντρή πολυθρόνα με την ανοχή μας.

Μην κοιτάτε παραπέρα για τους υπεύθυνους, μία βόλτα μέχρι τον καθρέπτη του μπάνιου είναι αρκετή.

(πάντως, μεταξύ μας, δε θα πήγαινα ποτέ σε εκδηλώσεις του πολυτεχνείου τη μέρα του πολυτεχνείου)

ταξιδέψαμε! - το συνέδριο

Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμη, ο ιδιοκτήτης του blog αυτού είναι ιδιαίτερα κοσμοπολίτης και ένιωθε πνιγηρά στο κλεινόν άστυ. Για αυτό ταξίδεψε και σας μεταφέρει διεθνή νέα.

Αρχικός προορισμός ήταν η Βαρκελώνη της Ισπανίας. Αφορμή υπήρξε το Μίcrosoft Teched, το μεγαλύτερο συνέδριο πληροφορικής στην Ευρώπη (περισσότεροι άπό 5000 σύνεδροι) που οργανώνεται σε ετήσια βάση. Το συνεδρίο διοργανώθηκε σε ένα συνεδριακό κέντρο που κατασκευάστηκε σχετικά πρόσφατα (el maresme forum) κοντά στη θάλασσα.



Η οργάνωση ήταν υποδειγματική. Φυσικά δεν ήταν μόνο οι οργανωτές που υπήρξαν άψογοι, αλλά και οι σύνεδροι που με τη στάση τους υποστήριζαν τις πρωτοβουλίες των πρώτων. Υπήρχαν 5 και περισσότερα παράλληλα sessions καθημερινά (με εκπληκτικό περιεχόμενο), από το πρωί μέχρι το απόγευμα και μετά από κάθε ομιλία υπήρχε σύστημα που λάμβανε εκτεταμένο feedback προς τον ομιλητή.



Υπήρχαν οδηγίες παντού, σχετικά με οτιδήποτε, που δεν άφηναν ακάλυπτο κανέναν, οποιαδήποτε και να ήταν η ανάγκη του. Παντού υπήρχαν υπολογιστές με σύνδεση στο internet και πολλές άλλες δυνατότητες, καθώ και πρίζες για να φορτίζει κανείς τις συσκευές του.



Οι διοργανωτές είχαν φανταστεί και την παραμικρή λεπτομέρεια όπως οδηγίες για την καλύτερη δικτυακή συμβίωση τόσων υπολογιστών (όπως στο νηπιαγωγείο, ένας ιός να εμφανίστεί θα θερίσει όλες τις συσκευές) και σαλονάκια για chatting και σύσφιγξη σχέσεων. Οι οργανωτές δεν τσιγκουνεύτηκαν τα αναγκαία και έτσι σε όλη τη διάρκεια του συνεδρίου υπήρχε ελαφρύ φαγητό (φρούτα, energy bars, γάλα, φρέσκιες βάφλες με σιρόπι σοκολάτας ή καραμέλας και άφθονος καφές) πέρα από το μεσημεριανό γεύμα. Μέχρι και τα ποτηράκια ήταν έτσι φτιαγμένα (με διπλό χαρτόνι) που δεν επέτρεπαν στα ζεστά ροφήματα να καίνε τα χέρια αυτών που τα κρατούσαν!







Οι εκθέτες στο συνέδριο αυτό ήταν πραγματικά φανταστικοί, είχαν ανθρώπους που ήταν ταυτόχρονα πωλητές, αλλά και σαφείς γνώστες των αντικειμένων που παρουσίαζαν. Τα δώρα τους ήταν εμπνευσμένα και η προσέγγισή τους διακριτικότατη. Όλοι τους ήταν εφοδιασμένοι με palmtop που σκάναραν τον κωδικό στην καρτέλα που φορούσαμε όλοι στο λαιμό μας(!) κάνοντας τη διαδικασία ευχάριστη και εύκολη.

Από τα όσα είδα, περισσότερο εντυπωσιακό ήταν ένα εύκολο προγραμματιστικό εργαλείο της British Telecom που επιτρέπει πανεύκολα σε κάποιον να χρησιμοποιεί τον υπολογιστή του για όλες τις πιθανές λειτουργίες που μπορεί να κάνει ένα κινητό. Το καινοτόμο είναι ότι επιτρέπει στον υπολογιστή να παρακολουθεί τη θέση ενός κινητού (εφόσον ο ιδιοκτήτης του έχει αποδεχτεί αυτή τη λειτουργία). Αν είστε ερωτευμένοι, ανήσυχοι γονείς ή απλά περίεργοι αυτό είναι το εργαλείο σας. Η θέσεις και οι διαδρομές απεικονίζονται σε χάρτη της Google και γίνεται προσπάθεια για συνεργασία με άλλα δίκτυα και roaming των πληροφοριών αυτών.

Εντυπωσιακό ήταν επίσης και το τρισδιάστατο εργαλείο της Microsoft, αντίστοιχο του Google Earth.

O κόσμος απαρτιζόταν από το κλασσικό συνοθύλευμα που συγκεντρώνεται σε τέτοιες περιστάσεις. Προγραμματιστές με κακή αισθητική και σαχλό χιούμορ που σχετίζεται άμεσα από τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούν, καθώς και ιδιοκτήτες εταιριών με πωλήσεις στο μυαλό τους και σίγουρα περισσότερο αναβαθμισμένο στυλ! Περιττό ίσως να αναφέρω η σύσταση του πληθυσμού ήταν τέτοια ώστε οι γυναικείες τουαλέτες να έχουν μονίμως την εικόνα δημόσιας υπηρεσίας στις 13 Αυγούστου, ενώ στις ανδρικές να γίνεται προσκύνημα!

H συνέχεια του ταξιδιού έπεται...

μαγειρέψτε ένα κόμμα

σκεφτόμουν χτες ποια είναι τα συστατικά ενός σωστού κόμματος

1. στελέχη που θα ορίζουν την ιδεολογική ταυτότητα του κόμματος, ώστε αυτό να είναι κόμμα αρχών
2. στελέχη που θα πείθουν το λαό ότι όλα πάνε καλά και θα εμπνέουν αισιοδοξία.
3. στελέχη τα οποία θα είναι λαϊκιστές και θα παρεμβαίνουν όταν η λογική υποδεικνύει εντελώς αντιλαϊκά μέτρα
4. στελέχη τα οποία θα κάνουν πράγματα, θα εκτιμούν και θα λαμβάνουν αποφάσεις - οι actuators του συστήματος... αυτοί θα πρέπει να είναι οι περισσότεροι.

Δυστυχώς αντί να έχουμε αυτούς στις σωστές αναλογίες έχουμε έναν αχταρμά από μύριους άλλους καθώς και μία κατηγορία άσχετων... ηθοποιοί, τραγουδιστές και καραγκιόζηδες κάθε μορφής.

Αυτό που βλέπω είναι ότι όσοι συνομίληκοί μου ασχολούνται με τις πολιτικές νεολαίες στο μέλλον θα έχουν πρόσβαση σε θέσεις που ούτε θα έχω τη δυνατότητα να κοιτάξω κατάματα...

Τι κυκλοφορεί σε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο

στο πάρκινγκ βρίσκεται τμήμα των πολεμικών μας εφεδρειών



στο πάρκινγκ χρειάζεσαι και λεξικό για να παρκάρεις



μέσα ανακαλύπτεις ότι είναι έτοιμοι για όλα




Θα συγκρατήσω πάντως από ένα ζευγάρι υπερήλικων επισκεπτών από την επαρχία το βλέμμα θαυμασμού που είχε ο κύριος Βαγγέλης όταν μίλησε στη γυναίκα του: Βλέπεις Άννα τι καθαρό που είναι όταν δεν μπαίνουν μέσα οι Βάνδαλοι...

Αντίθεση

Ζυρίχη: όλοι ντυμένοι στην τρίχα. πλούτος που φαίνεται όχι από τα μπριλιάντια, αλλά από την αρχοντιά στις κινήσεις και την αισθητική που πηγάζει από ουσιαστική αγάπη στο ωραίο. Τα ρούχα όχι πομπώδη, αλλά άψογης ποιότητας και όπου κάποιος φορούσε επώνυμα κομμάτια, τα είχε εντάξει στο ντύσιμό του και τα φορούσε αντί να τον φοράνε αυτά.

Αεροπλάνο για Αθήνα: Γκόμενα ετών 27 τύπου Pierce με παπούτσια Prada, ζώνη Gucci, τζιν Diesel, pullover Gant, ρολόι Omega, τατουαζ στην κοιλιά και πολύ οξυζενέ συνοδεύει από γερομπιζμπίκη ετών 50 (at least) και αντίστοιχο ζευγάρι δίπλα τους. Διαβάζει Όμηρο Αβραμίδη (πιάσε το αυγό και κούρευτο) και μιλάει με ύφος 7 Πάρις Χίλτον ταυτόχρονα. Λένε αηδίες που σου περονιάζουν τον εγκέφαλο (βασικά, αυτή όλο τα ίδια γράφει στα βιβλία της, είναι μία που αγαπάει έναν, τον κερατώνει [...] - τώρα να σου πάω κόντρα έχει νόημα, εσύ δεν πλήρωνεις, εγώ πληρώνω; το ίδιο δεν έκανες και με το αυτοκίνητο [...]). Ευτυχώς έχω προνοήσει για ωτασπίδες που κάπως έσωσαν την κατάσταση. Στο διάδρομο τους περιμένει βαλίτσα αξίας 2000€ (το περίβλημα μόνο).

Και όμως, αν αυτοί οι άνθρωποι είχαν πραγματικό και ουσιαστικό πλούτο παιδείας, θα ταξίδευαν σε πρώτη θέση αντί να δίνουν τα λεφτά τους σε φαντεζί βαλίτσες. Αν είχαν κουραστεί για τον πλούτο τους, θα είχαν και λίγο πιο ουσιαστικά θέματα να συζητήσουν αντί για μπανανόφλουδες. Αν είχαν εμπεδώσει τον υποτιθέμενο πλούτο τους, δε θα κοίταζαν να τον κραυγάσουν στα δύσμοιρα ματάκια μου και τα άτυχα αυτάκια μου που επιθυμούσαν απλά να ρίξουν ένα γερό ύπνο στο αεροπλάνο...

Την έχει την ποζεριά στο αίμα του ο Έλληνας...

κοπελιά μας κούφανες...

Πρόσφατη συζήτηση με εξαιρετική φίλη πολλών καρατίων:

1. οι περισσότεροι φίλοι μου έχουν δοκιμάσει κάτι με άλλον άντρα

2. δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ προφυλακτικά, απλά προσέχουμε


Μήπως είμαι πολύ συντηρητικός ή πολύ μπέμπης και άβγαλτος στο ζόρικο αυτό κόσμο;

σημείωση: η φωτογραφία είναι από το αεροδρόμιο της Ζυρίχης

στη λαϊκή αγορά

προς τη γυναίκα πωλήτρια πορτοκαλιών:

- μπορώ να δοκιμάσω ένα;

- και βέβαια μπορείτε, εδώ δοκίμασα και τον άντρα μου. Αν δε με γκάστρωνε, δεν τον παντρευόμουνα...



κάτι τέτοιες cult απολαύσεις είναι που με γλυκαίνουν και πηγαίνω τακτικά.

Η φυλακή δεν είναι για αυτούς, είναι για μένα και για σένα

Μία τυπική υπόθεση σωματεμπορίας

Οι δράστες στην Ελλάδα μένουν ατιμώρητοι

Με αφορμή το blog του e-rooster θυμήθηκα αυτή τη χαρακτηριστική ατιμωρησία που κυκλοφορεί στην ελληνική δικαιοσύνη δίνοντας το ελεύθερο σε όποιον επιθυμεί να κινείται στα όρια του νόμου.

αίνιγμα:

Ποιος είναι ο γνωστός μεγαλοδικηγόρος που συμμετείχε στο παραδικαστικό κύκλωμα και σήμερα έχει καταδικαστεί να πίνει τον καφέ του στο Κολωνάκι και να βγαίνει σε τηλεπαράθυρα ένα μόλις χρόνο μετά;

Και ο Έλλην κομιτατζής

«Νιώθω λεηλατημένος ψυχικά και ιδεολογικά. Δεν θέλω να πιστεύω ότι τέσσερα αγόρια ηλικίας 16 και 17 ετών βίασαν μια συμμαθήτριά τους, αλλά ούτε και ότι ένα κοριτσάκι 16 ετών προσκάλεσε σε ομαδική ερωτική συνεύρεση τέσσερις συμμαθητές της. Πού τελειώνει το ψέμα; Από πού συνεχίζει ο μύθος και πού αρχίζει η αλήθεια; [...] Δεν είμαι ανακριτής, ούτε ιατροδικαστής και ούτε αστυνομικός της Ασφάλειας. Από προχθές είμαι άδειος. Μέχρι την Πέμπτη που πληροφορήθηκα την ασελγή πράξη, ένιωθα δάσκαλος και παιδαγωγός. Και μ' αυτήν την ιδιότητα θα εκφράσω την σκέψη μου, χωρίς να εκπροσωπώ κανέναν από τα υπόλοιπα μέλη του συλλόγου.

»Αν δεν τιμωρούσα το κορίτσι, θα ήταν σαν να αποδεχόμουν ότι τα αγόρια είναι βιαστές. Την τιμωρία του κοριτσιού δεν την πρότεινα επειδή έκανε την καταγγελία, το αντίθετο μάλιστα. Την πρότεινα γιατί, ενώ είχε τη δυνατότητα και το χρόνο να αποφευχθεί αυτή η ασελγής πράξη, δεν το έκανε. Θα μπορούσε να βγει από τον χώρο της κατάληψης και να απευθυνθεί στο διευθυντή του Λυκείου ή στη μητέρα της ή σε κάποιον καθηγητή. Θα μπορούσε να απευθυνθεί σε κάποιον καθηγητή ή στην ίδια τη διευθύντρια του Γυμνασίου, αφού ήταν ημέρα και το Γυμνάσιο (δεν τελούσε υπό κατάληψη) λειτουργούσε. [...]»

Μήπως θα έπρεπε στον ΑΣΕΠ να έχουν βάλει και ψυχιατρικό έλεγχο προτού προσλάβουν κάποιον;

Πάντως αν είναι να τον βιάσω και να πάρει πενθήμερη αποβολή τότε θα το σκεφτόμουν σοβαρά...

Μεταξύ μας πάντως όπου δεν υπάρχει ανάδραση δεν πρόκειται ποτέ να ελεγχθεί οποιαδήποτε κατάσταση. Οι δάσκαλοι αυτοί ούτε πρόκειται ποτέ να ελεγχθούν για την απόφασή τους και τη συμπεριφορά τους, ούτε έχουν και κάποιο κώδικα να αποφασίσουν.

Χαίρομαι που το σχολείο είναι παρελθόν για μένα, καθώς κάτι τέτοιοι μικροί άνθρωποι ήταν που το έκαναν ανυπόφορο...

ο παππούς στις επάλξεις

ο παππούς μου, είναι ένας άνθρωπος που έχει πολεμήσει πολλές μάχες στα 89 χρόνια που βρίσκεται στον κόσμο. Μάχη με την πείνα, τη μάχη του '40, το συμμοριτοπόλεμο, την κατάβαση στην Αθήνα, την απώλεια της περιουσίας του, το χτίσιμό της εκ νέου, την ανατροφή τριών τριβόλων και πολλές περιπέτειες υγείας.

Και όμως, ο βλάχος από τη Σιβίστα Αιτωλοακαρνανίας, που έμαθε να διαβάζει πλάι στα γίδια, κατάφερε να βιώσει κοσμογονικές αλλαγές και να βγει αλώβητος και νικητής. Από εκεί που δεν είχε ούτε νερό τρεχούμενο, μπορεί σήμερα να αντιληφθεί απόλυτα έναν κόσμο του οποίου οι ένοικοι έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια να τον καταλάβουν και να εξηγήσουν...

αύριο θα δώσει μία νέα μάχη, μία δύσκολη επέμβαση (υπάρχουν και εύκολες;), που αν πετύχει η αποθεραπεία θα είναι άμεση.


Καλή τύχη Κίτσο


Υ.Γ. τα ήπιαμε στην υγειά του σήμερα το βράδυ
Μεθ.Υ.Γ. το service και ρεκτιφιέ των 500 000 χιλιομέτρων πήγε μία χαρά...

Καλά, δεν έχουν καμία γκόμενα οι φίλαθλοι; Μήπως να αλλάξουν άθλημα;

Με αφορμή τα πρόσφατα επεισόδια στο γήπεδο της Λάρισας δήλωσαν:



Η Αστυνομία αναλαμβάνει την ευθύνη της! Ευθύνη για την εφαρμογή του νόμου και όχι "θηριοδαμαστού"



θα μελετηθεί το βίντεο και θα συλληφθούν οι υπεύθυνοι



Λέω κι εγώ,
μήπως να συλλάβουμε τους υπεύθυνους αν δεν κάνουν τη δουλειά τους;

Έξω οι Βούλγαροι κομιταζήδες

Πενθήμερη αποβολή και στη 16χρονη μαθήτρια που κατήγγειλε βιασμό στο σχολείο της



Χαχαχαχα... Ένα κοριτσάκι έχει έρθει από τη Βουλγαρία και προσπαθεί να στήσει τη ζωή της. Δουλεύει, πηγαίνει στο σχολείο, πληρώνει φόρους, μας μιλάει τη γλώσσα μας... Ήρθε και αυτή στο σχολείο μας για να συμμετάσχει στην κατάληψη μαζί με εμάς - ίσως να νομίζει ότι έχουμε κι εμείς για πρωθυπουργό κανέναν σαν τον Τόντορ Ζίβκοφ (Todor Zhivkov / Toдор Живков) και πρέπει να δράσουμε εναντίον των δυνάμεων που θέλουν να καταστρέψουν την παιδεία.

Εκεί, κατά πως φαίνεται, κάποια παιδιά που έχουν εντρυφήσει στο Hustler και που για homepage στο ίντερνετ δεν έχουν το in.gr αλλά το χύσεμε.com επέμειναν να κάνουν παρτούζα μαζί της και μπροστά στην άρνησή της καταδέχτηκαν να το κάνει μαζί τους ανά δύο(!) στο χώρο του σχολείου. Τελικά τη στρίμωξαν από εδώ, τη στρίμωξαν από εκεί, της την άναψαν στην τουαλέτα όπου κινηματογράφησε τη σκηνή ένα κορίτσι (!) με το κινητό του...

Επανερχόμενοι στο σχολείο οι καθηγητές τους, που θα σκέφτονταν τι κρίμα που δεν κράτησε και άλλες δύο εβδομάδες η κατάληψη να προλάβουμε να μαζέψουμε τις ελιές μας, ένιψαν τα χέρια τους, προφανώς για πρώτη φορά, και με την εξουσία που τους έδωσε η ελληνική πολιτεία (πάλι καλά που δεν τους έκανε χωροφύλακες, γιατί με τέτοια βλαχιά...) έριξαν την ίδια ποινή σε όλους τους εραστές του ωραίου!

Βέβαια, καλά της έκαναν... Γιατί όλοι οι Βούλγαροι είναι κομιτατζήδες και όλες οι Βουλγάρες πουτάνες. Γιατί είναι εμφανές ότι τα ήθελε ο κώλος της - τους μίλησε; = τους προκάλεσε και αυτοί έχουν και έναν αντρισμό να δικαιολογήσουν, μην τους πουν και φούστηδες... Αντί να τραβήξουν από το αυτί τα κωλόπαιδα, τα νταντεύουν με το χειρότερο τρόπο. Ίσως γιατί αυτοί που αποφασίζουν όλο και θα έχουν περάσει και σε κανένα κωλάδικο.

Έτσι όλοι μαθαίνουμε ότι υπάρχουν πολλά μέτρα και άπειρα σταθμά για να μας μετρήσουν. Και ότι άμα οι περιστάσεις είναι βολικές, κάπως θα τα βολέψουμε... Εν ανάγκη θα θυμηθούμε τον Παύλο Μελλά και τον Καπετάν Κώττα για να μας σώσουν από αυτούς τους παλιοΒούλγαρους και τους άλλους εχθρούς του ελληνισμού.


Αλήθεια, οι δάσκαλοι πώς επιβάλουν ποινές για πράξεις που έγιναν εκτός σχολικού χρόνου; Για πείτε μας...

Και γιατί δε συζητάμε καθόλου το παράλογο του πράγματος ότι ανήλικοι αποφασίζουν μόνοι τους την κατάληψη δημοσίου κτιρίου, τον ορισμό εμποδίων στην εκπαίδευση και βρίσκονται εκεί, με τη συναίνεση των γονιών τους, ανεξέλεγκτοι;

Γαμω - σταυρίδια

Σήμερα κυρία το μάθημά μας είναι ότι οι ψηφοφόροι έχουν τους άρχοντες που τους αξίζουν.

Είδαμε ότι οι Θεσσαλονικείς είναι άνθρωποι έξω καρδιά και χαβαλέ - ούτε από θεομηνίες καταλαβαίνουν, ούτε Χριστό. Θέλουν νομάρχη τραγουδιστή. Τώρα, τι και αν έγινε μία θεομηνιούλα στην περιφέρειά του, θα έχει καιρό να ξεβουλώσει τα φρεάτια. Κάτι θα ρίχνει στο φραπέ, δεν έξηγείται αλλιώς.

Είδαμε ότι οι Λάκωνες, δεν είχαν πρόβλημα που τους κάηκαν τα σπίτια, αρκεί να μη χάσουν την παράδοση ότι είναι δεξιός νομός, για αυτό και έβγαλαν τον ίδιο νομάρχη. Τι και αν δεν είχε κάνει την αντιπυρική του πρόβλεψη; Δεξιός να είναι και ας είναι και κατιμάς.

Είδαμε ότι αν ο μπαμπάς σου έχει οργανώσει την κομματική βάση ενός κόμματος, και έχει ιδρύσει το ΕΣΥ, θα βγεις νομάρχης και θα συνεχίσεις την έλλειψη έργου και τις πολεοδομικές παραβάσεις. Και λέμε ότι ο λαός δεν έχει ιστορική και πολιτική μνήμη... Θυμάται τον αείμνηστο και ας έχει φύγει τόσα χρόνια, μας σταυρώνει το ΕΣΥ, του σταυρώνουμε την κόρη. Τουλάχιστον ένας κακός υπάλληλος έφυγε από την Εθνική τράπεζα. Κάτι είναι και αυτό...

Αν είναι έτσι, θέλουμε ΤΩΡΑ την Τζούλια Αλεξανδράτου για νομάρχη και την Εύη Λάσκαρη για Δήμαρχο. Να χορταίνει το μάτι μας τουλάχιστον.

Habemum... αθλητικογράφο;

Ο δήμος που διαμένω ήταν πριν από 12 χρόνια χωράφια. Υπανάπτυκτος εντελώς... Ούτε άσφαλτο δεν είχε. Όταν είχα δει πού θα μένω σε κάποια χρόνια, σε συνδυασμό με το μικρό της ηλικίας μου, νόμιζα ότι θα γυρνούσα στο χωριό.

Σήμερα ο δήμος απέχει πολύ από αυτό. Στο ενδιάμεσο έγιναν πάμπολλα έργα υποδομής που κανείς δε θα περίμενε να συμβούν σε ένα τόσο μικρό δήμο. Το έργο που παράγουν οι υπηρεσίες του δήμου είναι σαφώς τεράστιο, καθώς για κάθε κοινωνική ομάδα υπάρχει μία παροχή!

Όλα αυτά τα οφείλει σε μεγάλο βαθμό στο δήμαρχο που είχε τα τελευταία 12! χρόνια, καθώς αυτός κατάφερε να ανακηρύξει το δήμο οικιστική ζώνη και να περιορίσει την εμπορική ανάπτυξη, να βρει τα κονδύλια και να διασφαλίσει τη σωστή τους διαχείριση και έπειτα, να συνεισφέρει τόσες ιδέες στο δήμο.

Και όμως, από χτες ο δήμος έχει για δήμαρχο έναν αθλητικογράφο χωρίς πρότερη εμπειρία στην πολιτική και με κάτι υποψηφίους που ασχολούνται από νωρίς με τα κοινά (politically correct έκφραση για να πούμε κομματόσκυλα!!)

Όπως έλεγε και μία κυριούλα στο λεωφορείο: Όλο ο ίδιος να βγαίνει και ας έχει κάνει τόσα πολλά; Ας βγει και κανένας άλλος!!

Η ιστορία με τον Αριστείδη το Δίκαιο σε post industrial εκδοχή...


Όσο για τη μανία του εκλεκτορικού σώματος να επιλέγει πρόσωπα της τηλεόρασης και όχι της αγοράς και των επιχειρήσεων είναι ακατανόητη. Τι θεωρείτε ότι σε εξοπλίζει καλύτερα για τη διαχείριση ενός δήμου, μίας νομαρχίας ή και της χώρας; Η προσπάθεια να εκτελωνίσεις κάτι, η προσπάθεια να ανοίξεις εταιρία και να αντιμετωπίσεις την εφορία ή μήπως να κάνεις ανελιπώς κάθε Σάββατο καθαρισμό για να μην έχει μαύρα στίγματα το προσωπάκι σου και να υπερέχεις ξεκάθαρα;


Αχ κύριε Μαλακάση, ποιος θα βρεθεί να μας δικάσει...

Ρατσισμός

Άσε τι έμαθα Αντώνη. Η κυρία Χριστίνα που μας καθαρίζει, έχει έναν ξάδερφο που κάνει τον οδηγό και τα έφτιαξε με μία φοιτήτρια ιατρικής και τώρα μετά από τρία χρόνια αραβωνιάζονται, φαντάζεσαι; λέει η μητέρα μου και παίρνει και ένα βλέμμα απόγνωσης, βδελυμίας και σιχασιάς, περίπου όμοιο με αυτό που θα είχε και η μητέρα της φοιτήτριας όταν έμαθε τα καθέκαστα...

Πόσο τυφλός γίνεται ο άνθρωπος απέναντι στα προφανή. Ο ίδιος άνθρωπος που καμάρωνε ότι το βαφτιστήρι του προσελήφθη σαν οδηγός στο δημόσιο, παρουσιάζει το ίδιο επάγγελμα σαν κατάντια για κάποιον που ήρθε με ένα σώβρακο και ένα κομμάτι ψωμί στην τσέπη του για να κυνηγήσει την τύχη του. Αυτόματα θεωρεί καλύτερους όλους αυτούς που έχουν φυτρώσει στις καφετέριες και ποτίζονται με φραπέ και βαριούνται όχι να κυνηγήσουν την τύχη τους, αλλά μία γκόμενα έστω.

Βάζει τον Αλβανό στη χειρότερη θέση από κάθε ελλατωματικό χαρακτήρα και κάθε πληγή του Φαραώ. Δηλαδή, αν η κοπελίτσα έβρισκε κάποιο βόα που έβοσκε τα λεφτά του πατέρα του και είχε ακριβό αυτοκίνητο και εμπριμέ πουκάμισο με λευκό γιακά θα ήταν όλα καλύτερα; Αν έβρισκε κάποιον από τους κοπρίτες καταληψίες που ενδημούν στα πανεπιστήμια, ξέρετε, από εκείνους τους τριχωτούς και βρωμερούς ημιάγριους που χρησιμοποιούν κάθε δύο προτάσεις λέξεις όπως αυθαιρεσία, αυτονομία, αναρχία, δικαιώματα, εξουσία κλπ. θα ήταν καλύτερα; Αν είχε πουτανέψει και είχε αλλάξει 24 αγόρια, δύο για κάθε εξάμηνο σπουδών της και η μητέρα της δεν είχε μάθει τίποτα θα ήταν καλύτερο;

Αντί να εύχεται ευτυχία και αγάπη και να χαίρεται που η οικογένεια θα έχει και ένα εξοχικό σε άλλη χώρα, αηδιάζει στη λέξη - Αλβανός. Πώς λέμε συφιλιδικός, τεμπέλης, κλεπτομανής, παραβατικός; Μη χειρότερα...

Τόσες γυναίκες που τις έτρωγαν από τους γονείς τους και τώρα τις βιάζουν ψυχολογικά σε καθημερινή βάση και ξεσπάνε στα παιδιά τους διαιωνίζοντας ένα σαχλόφαυλο κύκλο δε μας έχουν αφυπνίσει. Εξακολουθούμε να κοιτάμε τα αυτοκίνητα και τους δήθεν τίτλους ευγενείας. Τρομάρα μας...

Το ότι το παιδί της (δηλαδή εγώ) θα πάει σε μία ξένη χώρα και περιμένει να το δεχτούν, να του δώσουν ασφάλιση, να το σπουδάσουν και να το κάνουν άνθρωπο, να μην το απομονώσουν λόγω της σαχλής προφοράς του, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλια... Το ότι η ίδια απέκτησε ευαίσθητους σπονδύλους και δήθεν δε μπορεί να καθαρίσει από τότε που έχει την άνεση να πάρει μία Αλβανίδα να της καθαρίσει είναι αλληνής εκκλησιάς τροπάρι...

Δε θέλω να παρουσιάσω το παιδί στο οποίο αναφέρεται η ιστορία σαν μία "όχι κακή λύση". Το αντίθετο - δεν ξέρω τίποτα για αυτό είναι η σωστή σκέψη. Απλά θέλω να δείξω πόσο μεροληπτικοί εμφανίζονται οι γύρω μας απέναντι σε διάφορες καταστάσεις τη στιγμή που τρώνε ό,τι πιο βρώμικο υπάρχει και εμφανίζουν ταχατέ μου αλλεργία στα ακάρεα που κατοικοεδρεύουν σε χαλιά Ισφαχάν της ύστερης εποχής του Σάχη. Ουστ.

Γκάζι, τι γνώμη έχεις;

Ηλίθιοι είναι στα ΕΑΑΚ;

Από το γνωστό site indymedia βρήκα αυτή τη φωτογραφία-μαρτυρία του κοινωνικού τους αγώνα στα πανεπιστήμια, κατά δήλωσή τους.

Για εμένα ωστόσο είναι μία φωτογραφία κόλαφος (ωραία λέξη,ε;) και μαρτυρία της βλακείας τους, αφού αποδεικνύει πως ούτε 50 τούβλα σε σωστή σειρά δεν είναι άξιοι να τοποθετήσουν. Ακόμη και οι γνώσεις κάποιου μέλους τους να προέρχονται μόνο από καρτούν, όπου βλέπει το Donald να χτίζει, γνωρίζει ότι, κανονικά, τα τούβλα δε στοιχίζονται κατακόρυφα, αλλά ο αρμός δύο τούβλων της μίας σειράς, πρέπει να καταλήγει στο μέσο του τούβλου της επόμενης! Σε κανένα ταξιδιωτικό γραφείο δεν έχει μπει κανείς τους να δει τους πλίνθους στις πυραμίδες της Γκίζας (του Χέωπος είναι η μεγαλύτερη και οι άλλες δύο του Χεφρέν και του Μουκερίνου για τους γνώστες).

Βέβαια τα τούβλα δεν εμφανίζουν φαίνεται κοινωνικότητες, για αυτό και τα τούβλα που έχτισαν τον τοίχο δεν επικοινωνησαν με τα τούβλα με τα οποια εχτισαν τον τοίχο αυτό...

Πόπη, δώσε μας τα φώτα σου!

Άνθρωπος μάλαμα

Με αφορμή το θάνατο ενός συνδικαλιστή άκουσα τον ιατροδικαστή που τον εξέτασε να λέει σε κανάλι σχετικά με την απόφαση της οικογένειας του θανόντος ότι θέλουν επανεξέταση από ιατροδικαστή δικής τους εκλογής :

Είναι απόλυτα σεβαστό και κατανοητό και δε θίγει καθόλου τον επαγγελματισμό μου η επιθυμία αυτή της οικογένειας του νεκρού. Και εγώ προσωπικά ενδεχομένως να έκανα το ίδιο. (σε δική μου απόδοση γιατί δεν το θυμάμαι απέξω!)

Μπράβο σε έναν άνθρωπο που δε χρησιμοποιήσε τα πέντε τηλεοπτικά του λεπτά για να κάνει το κομμάτι του, αλλά εξέφρασε μία ειλικρινή του σκέψη, προϊόν παιδείας και αξιοπρέπειας. Μακάρι να ήταν περισσότεροι αυτοί οι πραγματικά πετυχημένοι (με την έννοια του ολοκληρωμένοι και όχι ματσωμένοι) άνθρωποι που προβάλλονται και όχι οι ξεπουλημένοι εργατοπατέρες, όσοι αποτυχημένοι βγάζουν εύκολο χρήμα, αμοραλιστές πολιτικοί και αμόρφωτοι δημοσιογράφοι.

6 στους 10 Έλληνες δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ Η/Υ

6 στους 10 Έλληνες δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ Η/Υ


Περιμένουμε να πάει η χώρα έτσι μπροστά; Τίποτε δεν αλλάζει, αν δεν αλλάξει και η νοοτροπία των ανθρώπων. Χωρίς τη μεγαλύτερη εξέλιξη που έχει υπάρξει τα τελευταία χρόνια, το μυαλό θα μείνει κολλημένο. Θα πρέπει να περάσει μία ολόκληρη γενιά μέχρι να αλλάξουν οι νοοτροπίες.

Ως τότε, όλα θα γίνονται όπως την εποχή του Παπαδόπουλου (όχι των μπισκότων). Οργάνωση υπηρεσιών, σχολική διδασκαλία και τόσα άλλα, μένει η χώρα πίσω, πώς το λένε; Γκέγκε κύριε ΟΤΕ και κύριε Λιάπη και κύριε Καραμανλή;


Ένας από τους σημαντικότερους λόγους για αυτή την απαξίωση του Η/Υ είναι ίσως και η έλλειψη ευρυζωνικού δικτύου σε προσιτές τιμές μέχρι πολύ πρόσφατα...

Υποπ/τχος (Ι) ε.α.

Δεν πιστεύω ότι θα τελειώσεις στην ώρα σου

Αν είχες κάνει αυτό κι εκείνο;
(πράγματα που δεν τέθηκαν ποτέ επί τάπητος, παρά μόνο τώρα)

Τέλοσπάντων, πάρε τα λεφτά και λάκα!!!


ήταν τα highlights της συζήτησης περί Ph.D. Συγκρατούμε το τελευταίο, ενώ το πρώτα καταγράφονται για να τα επικαλεστούμε στη συζήτηση περί why I am not coming back...

Μάγκες, χαιρετώ!

O πάπας δεν έχει κινητό;

Μήνυμα στον πάπα ήθελαν να στείλουν οι δύο αεροπειρατές του τουρκικού αεροπλάνου που πήγαινε στην Κωνσταντινούπολη. Χάθηκε ο κόσμος να στείλουν ένα SMS; Μήπως δεν είχαν κάρτα;

Όσο ξεκουραστήκαμε, ξεκουραστήκαμε

Νέο πλάνο ζωής - Πολλές αξίες προβιβάζονται, πολλές μένουν στάσιμες, ηχηρές μεταγραφές

Ψηφίστε μάτια ψάρια - μία μαθηματική προσέγγιση των δημοτικών εκλογών στο Δήμο Αθηνών

Τέσσερις υπήρξαν οι αποδεικτικές μέθοδοι στην Ευκλείδια γεωμετρία και δεν αυξήθηκαν, ούτε πλήθυναν και ας πέρασαν τόσα χρόνια από τότε που τις κατέγραψε ο Ευκλείδης. Με τον καιρό η χρήση τους ξέφυγε από τα στενά όρια της γεωμετρίας και σήμερα τις συναντά σε πολλούς κλάδους των μαθηματικών. Σήμερα θα κάνουμε την υπέρβαση και θα δούμε την εφαρμογή τους στις δημοτικές εκλογές του Δήμου Αθηνών.


Η πιο απλή διαισθητικά είναι η σύνθεση. Στη διαδικασία αυτή παίρνουμε κάποιες θεμελιώδεις αρχές και κατασκευάζουμε τη λύση η οποία, αφού εκπορεύεται από σωστές ιδέες, είναι αναμφίβολα σωστή.



Στην περίπτωσή μας οι δήμαρχοι γνωρίζουμε ότι πρέπει να είναι καταφερτζήδες, λίγο διαπλεκόμενοι, λίγο ηθικά στοιχεία και να έχουν κάποιο ενδιαφέρον για την καθημερινή ζωή του πολίτη. Η σωστή επιλογή συνεργατών και η απεξάρτηση από πολιτικά "κολλήματα" και μεταγενέστερους πολιτικούς στόχους συνιστούν εγγύηση μίας επιτυχημένης δημαρχίας.

Δυστυχώς δε μπορούμε να βγάλουμε δήμαρχο με τη μέθοδο αυτή αφού κανείς δεν πληρεί τα προσόντα. Βέβαια μπορούμε να βγάλουμε άλλα συμπεράσματα όπως γίνε τρομοκράτης, άλλαξε χώρα και άλλα τέτοια.



Αμέσως μετά ήρθε μία πιο πονηρή μέροδος, η ανάλυση. Αυτή σου λέει ότι, αφού ξέρεις λίγο-πολύ ποιες είναι οι επιλογές (ιδανική φαντάζει για εμάς), ξεκίνα από αυτές και άμα λογικά καταλήξεις κάπου, σε μία παραδεκτή αλήθεια, έλα πες το και σε μας.



Ο Τσίπρας, και να τον επιλέξεις, δεν καταλήγεις σε καμία λογική αλήθεια... Και να έχει κάτι καλό, μόνο το γεγονός ότι πολιτεύεται με την ομπρέλα του ΣΥΝ νομίζω είναι αρκετό για να μην ξανακοιτάξουμε κατά κει. Ο Σκανδαλίδης και αυτός δεν είναι και τρομερή επιλογή. Έχει εμπειρία στην οργάνωση τσίρκων και ζωολογικών κήπων, ειδικά στο τμήμα με τα άγρια θηρία, αλλά κατά τα άλλα γρι.

Από την άλλη, ο Κακλαμάνης κάπως τα καταφέρνει, όχι στην οργάνωση, αλλά στο να σε πείθει ότι όλα πάνε μία χαρά, ενώ δεν πάνε. Αυτό έγινε και στη θητεία του στο υπουργείο Υγείας, όπου τίποτα δεν πήγε καλά, τα χρέη αυξήθηκαν, οι συμβάσεις με τις φαρμακευτικές έγιναν επαχθέστερες, δεν έγιναν προσλήψεις νοσοκόμων, δεν εφαρμόστηκαν ποτέ τα νομοσχέδια που ψήφισε και όμως όλοι νομίζουν ότι εξυγείανε το χώρο της υγείας! Αυτό του το ταλέντο, η λογική ότι αφού ο προηγούμενος δήμαρχος έγινε τώρα υπουργός υγείας, πρέπει και ο υπουργός υγείας να γίνει δήμαρχος για να συμπληρωθεί η τετράδα θέσεων και να παίξουν μπιρίμπα, καθώς και το γεγονός ότι ανήκει στο Κόμμα, οπότε Αυτό δε θα τον πολεμήσει και τόσο του κλέβει κάποια πρωτοσέλιδα, οδηγούν όλα σε μία κάποια λογική αλήθεια. Η ανάλυση ψηφίζει Κακλαμάνη λοιπόν.



Επόμενη μέθοδος είναι η απαγωγή σε άτοπο. Ξεκινάμε από τις πιθανές επιλογές και αποκλείουμε όλες όσες δεν καταλήγουν σε μία λογική αλήθεια.



Αν διαλέξουμε τον Κακλαμάνη, θυμόμαστε το γεγονός ότι δεν έχει κάνει τίποτα της προκοπής ως τώρα στην πολιτική και καταλήγουμε στο άτοπο... Το ίδιο και με το Σκανδαλίδη που δε μπορώ να καταλάβω πώς ακριβώς θα μας σώσει από την αθλιότητα της Αθήνας όπου οι δρόμοι είναι τίγκα στο σκουπίδι και τη λακούβα και ο δήμος τίγκα στο χρέος και η πολιτιστική παραγωγή του δήμου είναι τίγκα στους ημέτερους, τίγκα στην κακή συγκοινωνία, τίγκα στους τσαντισμένους οδηγούς. Γενικά είμαστε μία πόλη πολύ τίγκα. Πώς λέει ο ταξιτζής στο βενζινά με περισσή μαγκιά και τικ στο μάτι αλά Μαργαρίτης "φούλαρέ το"; Έτσι είναι και η Αθήνα μας· φούλ στα όλα της. Εδώ λοιπόν νικήτής είναι ο Τσίπρας, που ναι μεν δεν του βρίσκουμε τίποτα καλό, αλλά εδώ δεν του βρίσκουμε τίποτα κακό και αυτό είναι αρκετό για τη συγκεκριμένη αποδεικτική μέθοδο



Τελευταία μέθοδος έρχεται η μαθηματική επαγωγή. Αυτό σημαίνει ότι κάτι έχει συμβεί μία φορά και αν καταφέρουμε να δείξουμε πως αν το ίδιο σωστό συμβεί Ν φορές, τότε θα συμβεί και Ν και μία.



Για την περίπτωσή μας ο ΣΥΝ δεν έχει κυβερνήσει ούτε μία φορά. Άρα η πρώτη προϋπόθεση δεν ισχύει. Η ΝΔ κυβερνά το δήμο τόσες τετραετίες και όποτε από τις Ν πήγαμε στις Ν+1 από προκοπή, μόνο ντεμέκ είδαμε. Άρα τί προκύπτει; Σκανδαλίδης και ξερό ψωμί!




Διαλέξτε τη μέθοδο που σας αρέσει και let me know.