Καλά Χριστούγεννα

Είναι πολύ ενδιαφέρον που η σημερινή γιορτή έχει ξεπεράσει τα όρια της θρησκείας στην οποία αναφέρεται. Ευχές πήρα από το Μπαγκλαντεσιανό (και Μουσουλμάνο) υπάλληλο του πρατηρίου βενζίνης, αλλά και από την αγνωστικίστρια φίλη μου από το εξωτερικό. Διαβάζω πως δεν είναι ασύνηθες στις ΗΠΑ, την πατρίδα της σταχυολόγησης και ανασυνδυασμού στοιχείων κουλτούρας από όλο τον κόσμο, να στολίζουν δέντρα και να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα Εβραίοι ή Μουσουλμάνοι.

Δυστυχώς, αυτή η παγκόσμια συνωμοσία χαράς δεν έχει φτάσει στα δελτία ειδήσεων, τα οποία προτιμούν να ξεκοκκαλίσουν την υπόθεση Ζαχόπουλου μέχρι να κάνουμε εμετό μπροστά στην οθόνη. Μακάρι να έθεταν γόνιμους προβληματισμούς στο αδιάφορο ακροατήριό τους. Το επίπεδο όμως έχει πέσει τόσο χαμηλά που, για να τους καταναλώσει κανείς, απαιτείται η ίδια κριτική σκέψη που απαιτούν και οι εκπομπές τελεmarketing. Οι ίδιες και οι ίδιες κοινοτυπίες μέχρι να φτάσει 21:00 και να τελειώσει ο προκαθορισμένος χρόνος των ειδήσεων. Τουλάχιστον το υπόλοιπο πρόγραμμα της τηλεόρασης είχε κάποια εορταστική διάθεση.

Όπως ίσως καταλάβατε από τις αναφορές μου στο πρόγραμμα της τηλεόρασης, δυστυχώς, για μία ακόμη φορά, πέρασα τις γιορτές με μία ψιλοαδιάφορη διάθεση - depression maskquee θα το αποκαλούσε κάποιος με πιο φιλολογική διάθεση. Ούτε γαλοπούλα, ούτε οικογένεια, ούτε χαμόγελα. Καθαριότητα και ταχτοποίηση στον κόπρο του Αντώνη, το δωμάτιό μου δηλαδή, και λίγο συγγραφικό έργο ήταν τα μόνα που περιελάμβανε η ημέρα. Άκουσα προσεκτικά και τον Κουρέα της Σεβίλλης παρέα με τα λόγια.

Στα εκατομμύρια των αναγνωστών μου θα ήθελα να δώσω (παράνομα) το μόνο χριστουγεννιάτικο άλμπουμ που με συγκινεί απεριόριστα όσες φορές και να το ακούσω. Πρόκειται για τις Χριστουγεννιάτικες ηχογραφήσεις των Blind Boys of Alabama, ένα γκρουπ από τυφλούς νέγρους μιας άλλης Αμερικής, μακριά από τους ουρανοξύστες. Το πάθος αυτών των ανθρώπων που στερούνται τη μισή τους ύπαρξη ουσιαστικά, όντες εγκλωβισμένοι στο σκοτάδι, κάνει τις κλασσικές ηχογραφήσεις του Frank Sinatra, της Dianna Craal κλπ να ακούγονται σαν παιδικά τραγουδάκια του Alter. Μόνο η Χριστουγεννιάτικη ηχογράφηση του J. Coltrane φρονώ πως μπορεί να συγκριθεί.

Περισσότερα εδώ

Το άλμπουμ θα το ανεβάσω μόλις σταματήσει να σέρνεται η σύνδεσή μου (πως ζούσαμε με το dialup;;;;)

Υ.Γ. Αυτά τα Χριστούγεννα τα περνάω χωρίς την Ε. Καλλιόπη - Ελένη, έναν άνθρωπο που έκανε τη ζωή μου πλουσιότερη με άπειράριθμους τρόπους και που δε μπορώ να ξαναπροσεγγίσω όσο και αν προσπαθήσω. Υπήρξε τόσο υπερβατική η παρέα μαζί της που είμαι τυχερός που τη γνώρισα και ας κατέληξα να τη ζητάω όπως οι ναρκωμανείς τη δόση τους στη φυλακή. Ίσως κάποτε...

Μεθ.Υ.Γ. Τελικά το δέντρο το στολίζουμε για τα Χριστούγεννα ή την πρωτοχρονιά;