Sunday, January 07, 2007

Blogοχωριό

Αποκαλούν την πληροφορική επιστήμη, εγώ όμως διαφωνώ. Τα προϊόντα της κάποτε είναι αποτέλεσμα βαθειάς σκέψης, αποκύημα πολλών διανοητικών κατακτήσεων και ως εκ τούτου αποτέλεσμα μίας επιστήμης (νεόκοπης μάλιστα). Αντίθετα όμως, κάποτε κάποτε είναι σαν τα προϊόντα ενός μηχανουργείου όπου χρησιμοποιούν απλά εργαλεία όπως σφυριά, είτε σύνθετα όπως τόρνους και δίνουν μορφή σε απλά υλικά (όπως ένας φούρναρης που σπάνια είναι επιστήμονας και συχνότερα τεχνίτης).

Παραδόξως οι επαναστάσεις της πληροφορικής έχουν έρθει από τη δεύτερη κατηγορία επιτευγμάτων. Μία από αυτές ήταν τα blog που έδωσαν αυτόνομη σύσταση σε αυτό που αποκαλείται σήμερα user generated content του internet. Δεν είναι κάτι φοβερά πρωτόγνωρο, ούτε κάτι υπερεντυπωσιακό, ωστόσο οι συνέπειές του υπήρξαν ανυπολόγιστες.

Εκατομμύρια άνθρωποι έγιναν εκδότες του εαυτού τους, όπως εύγλωττα περιγράφει και ο Νίκος Δήμου στο σχετικό του άρθρο, αλλάζοντας τη δομή του διαδικτύου όπως την ξέρουμε σήμερα. Άλλοι γράφουν με κοινό τον εαυτό τους (όπως κάνω εδώ - έλλειψη χρόνου, όχι ελκυστική σκέψη είναι δύο από τους βασικούς λόγους), άλλοι γίνονται γνωστοί μέσα από ατραπούς που δε φαντάζονταν στα πιο τρελά τους όνειρα, άλλοι δείχνουν πως έχουν για ψωμοτύρι αυτό που τόσοι δημοσιογράφοι παινεύονται πως είναι αποκλειστικά ικανοί να κάνουν και πάει λέγοντας. Έχει γίνει σαφές όμως ότι οι δυνατότητες που δίνονται είναι απερίγραπτες, ένα γεγονός που τίμησε το TIME magazine.

Φυσικά, όπου δεν υπάρχει ρυθμιστικό πλαίσιο κάποιος σπασίκλας θα βρεθεί να τα χαλάσει όλα, όπως κάποιος θα πετάξει τα σκουπίδια του στην εξοχή. Στατιστικά είναι αξιοπρόσεχτα λίγοι για τα ελληνικά δεδομένα σε σχέση με τη βλακεία που δέρνει τους έλληνες εν γένει, όμως ένας είναι αρκετός για να καταστρέψει κάτι τόσο όμορφο.

Έκλεισε το monitor, όπως έκλεισε και το blogme λίγους μήνες νωρίτερα. Από το υπερτεράστιο εγώ κάποιων ανθρώπων που έκριναν ότι η ανάγκη τους να αδειάσουν το τασάκι τους στην εξοχή ήταν πολυτιμότερη από το γεγονός ότι τόσοι άλλοι σεβάστηκαν το μέρος που αυτοί απολαμβάνουν σήμερα...

Το θεσμικό μας πλαίσιο είναι τόσο σαχλό και τόσο σαθρό... Το blogme έμπλεξε έναν άνθρωπο που προσπαθούσε να τα βγάλει πέρα, που λένε, και παράλληλα έκανε το κέφι του προσφέροντας στην κοινότητα. Μπορεί να μη βοηθούσε παιδάκια με ημιπληγίες, όμως εθελοντικά προσέφερε έργο στην κοινότητα και αυτό κανείς δεν το αναγνώρισε - όμοια και με το vrypan. Η υπόθεσή του δεν κατάφερε να δημιουργήσει ένα δεδικασμένο και να ανοίξει το δρόμο στους επόμενους. Το μόνο βέβαιο για το δικαστήριο είναι ότι το ίντερνετ (όπως το αποκαλούν, χωρίς ένρινο ν που θα έλεγε και ο Μπαμπινιώτης) συνιστά τόπο τέλεσης αδικήματος. Τα RSS, η εύκολη, δωρεάν και καθολική πρόσβαση στα γραπτά κάποιου κλπ. είναι ακατανόητα προς το παρόν και το απώτερο μέλλον. Αυτή η έλλειψη πλαισίου ώθησε και τον vrypan που είχε την ηθική ακεραιότητα που αποδεικνύεται απρονοησία για τα δεδομένα μας, να εκθέσει το όνομά του, να κλείσει το site του. Δεν έχει διάθεση να δημιουργήσει το δεδικασμένο με το πετσί του. Πού να φανταζόταν...

Κάποιο μέλος αυτής της κοινότητας που έχει ξαναγίνει γνωστό χάρη στις αγαστές του σχέσεις και σεβασμό στους υπόλοιπους ήταν η αφορμή, όχι η αιτία όμως. Κάποιος άλλος θα βρισκόταν. Γιατί είμαστε όντως blogoχωριό· Με αμόρφωτους, τους τρελούς μας, τους αγαθούς, αυτούς που κοιτάνε μονάχα τη δουλειά τους, τους μαλάκες μας, αυτούς που προσπαθούν να τη φέρουν στους άλλους και όλα μας. Όλοι χτίζουμε το σπιτάκι μας άσχημο, κατά παράβαση της πολεοδομίας, δεν αφήνουμε πεζοδρόμιο, με τις μπετόβεργες να εξέχουν στην ταράτσα και μας φταίνε τα πάντα εκτός από τον εαυτό μας.

vrypan σε θαυμάζω που το άνοιξες, σε καταλαβαίνω που το έκλεισες... Να είσαι καλά...
Ξανα άνοιξέ το όμως.. ε; Και βάλε και καμιά διαφήμιση! θα κάνω κλικ κάθε μέρα!

Υ.Γ. έχει πλάκα όταν κάποιος χωρίς τεχνικές γνώσεις πουλάει εξυπνάδα σε αυτόν που τις έχει προκειμένου να υποστηρίξει τη θέση του. Τα NP προβλήματα δεν είναι γνώση για όλους.

Μεθ.Υ.Γ. Η υπόληψή μου στους λειτουργούς της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα μειώθηκε ακόμη περισσότερο...


--------------------

Δεν πιστεύω ότι είναι προσωπικό δεδομένο ο τίτλος ενός κειμένου που δημοσιεύεται προς όλους, όταν αναφέρεται η πηγή του...

--------------------

το άρθρο που βρίσκω ως το πλέον κατατοπιστικό

No comments: