Συνδικαλισμένος Φοιτητής

Θα προσπαθήσω να αποφύγω τις κοινοτοπίες και να εστιάσω σε ερωτήματα που βρίσκονται πραγματικά στη βάση του ζητήματος...

Πρώτα πρώτα γιατί πρέπει να είναι κάποιος φοιτητής και πολιτικά προβληματισμένος;

Η συμμετοχή στα κοινά είναι ζήτημα επιλογής του κάθενός φτωχού σε αυτή τη χώρα και από ότι βλέπω είναι από εκείνες τις επιλογές που δεν τις κάνουν πολλοί (όπως να δουν Βισκόντι στη ΝΕΤ μετά τη μία το βράδυ..) Αυτό κρίνεται έυκολα από τις πωλήσεις των αμιγώς πολιτικών εφημερίδων, τη μορφή των δελτίων ειδήσεων και άλλα συμπτώματα. Πώς γίνεται να γινόμαστε ευαίσθητοι σε κάτι που επιλέγουμε να αγνοούμε στην υπόλοιπη ζωή μας;

Προσωπικά πιστεύω ότι πρόκειται για ένα αίσθημα ενοχής που έχουμε. Θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, αλλά δεν κάνουμε τίποτα... Ούτε μία καρτούλα από τη Unicef τα Χριστούγεννα που λέει ο λόγος. Έτσι η εναντίωση στο Διεθνισμό, την Καταπάτηση, την Αυθαιρεσία και την Εντατικοποίηση, (για να χρησιμοποιήσω τμήμα της ηλικίας ποια 30 ετών και βάλε συνθηματολογίας) μας δίνει μία ψευδαίσθηση συμμετοχής, κάτι σαν τις βιταμίνες που τρώμε αντί να τρώμε μήλα...

Τι σχέση έχει η γενική συνέλευση με την πολιτική του κράτους;

Έχει και παραέχει. Ποιός καπηλεύεται τις συνελεύσεις; Οι κλασσικοί τύποι για τους δικούς τους λόγους. Αυτό είναι δεδομένο. Προκειμένου να έχουν νόημα τόσο οι δράσεις που αναλαμβάνονται, όσο και ο χαμένος χρόνος τόσων ανθρώπων πρέπει να γίνεται κάτι που να είναι σοβαροφανές. ΓΙα αυτό και ασχολούνται τόσο πολύ με τα νομοσχέδια και την πολιτική οι συνελεύσεις των φοιτητών. Διαφορετικά οι συνελεύσεις έπρεπε να ασχολούνται με αυτά για τα οποία φτιάχτηκαν. Την ποιότητα των συγγραμάτων, την ακρίβεια στην καντίνα, την καθαριότητα στους κοινόχρηστους χώρους και τόσα άλλα.

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Η ανάγκη για αλλαγή είναι επιβεβλημένη. Οι συνελεύσεις και τα συνδικαλιστικά εργαλεία έχουν μεγάλη εξουσία και οι συνέπειες από την κακοδιαχείρισή τους σοβαρές. Επειδή το πρόβλημα λύνεται με τα δεδομένα και όχι με τις προϋποθέσεις καλό είναι να μειωθεί η δύναμη που έχει δοθεί σε λάθος χέρια. Χίλιες φορές το Ηarvard που διοικείται από Μασώνους παρά το ΕΜΠ που διοικείται από κάτι τεντιμπόυδες της κακιάς ώρας...