Είμαστε άξιοι της τύχης μας

πρέπει να αποφασίσω αν τελικά είμαι γκρινιάρης ή αν όντως έχουν νόημα τα όσα λέω... Αν πάντως έχει έτσι, τότε μόνο εγώ τα ακούω φαίνεται...




Δεν έχει περάσει ούτε μία εβδομάδα από τις δύο μεγάλες πυρκαϊές που έκαψαν τα πάντα σε Χαλκιδική και Λακωνία. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν γιατί τα πράγματα είναι απλά. Κυβερνητική αλλαγή είχαμε πριν δύο χρόνια, ενώ τοπική αυτοδιοίκηση εγκατεστημένη κοντά τέσσερα χρόνια. Τι τους θέλουμε τους κυρίους; Να τους πληρώνουμε κάθε μήνα ή να τους βλέπουμε στα κοσμικά των περιοδικών; Όχι. Τους θέλουμε για τη μέρα που θα χρειαστούν. Η μέρα αυτή ήρθε και οι κύριοι ήταν ανέτοιμοι. Είχαν όμως έτοιμες δικαιολογίες. Τα αεροσκάφη, οι αντιπυρικές ζώνες, ο άνεμος και δε συμμαζεύεται. Ειδικά αυτός ο Κόης, ο αρχηγός του πυροσβεστικού σώματος, πιο πολύ στα τηλεπαράθυρα ήταν παρά στο χώρο της φωτιάς.


Αυτά όμως είναι καραμέλες για αδαείς. Επιτρέπεται να μην υπάρχουν αυτές οι περιβόητες αντιπυρικές ζώνες; Τι είναι; Ένας χωματόδρομος μέσα στο δάσος... Γιατί δεν έγινε αυτό τόσα χρόνια; Οι άνεμοι τι; Η πυροσβεστική δε σβήνει φωτιές παρουσία ανέμου; Ντρέπεται; Να λέγεται αντιανεμική υπηρεσία. Και μη μου πείτε ότι φταίει άλλος γιατί δε μπορώ να φανταστώ κανέναν άλλο από τους τοπικούς άρχοντες και τους πυροσβέστες.

Το άθλιο της υπόθεσης βέβαια δε βρίσκεται εδώ. Είναι το μετά. Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα μέρη αυτά θα χτιστούν και κανείς δε θα αντιδράσει. Μόνο προεκλογικά θα δοθεί ρεύμα και νερό στα σπίτια αυτά προκειμένου να ψηφίσουν οι κακόμοιροι βιοπαλαιστές με το εξοχικό στο δάσος. Η δεύτερη αθλιότητα είναι ότι οι ντόπιοι θα συνεχίσουν να ψηφίζουν τους ίδιους λαλάκες για νομάρχες και δημάρχους χωρίς να αναλογιστούν ποτέ τι θα έκανε ένας πραγματικός νομάρχης στη θέση αυτών των γελοίων. Και θα συνεχίζουν να ψηφίζουν αυτόν που τους υπέδειξε το κόμμα και όχι τον καταλληλότερο.Ας είναι και οι εκλογές μέσα σε ένα μήνα. Αυτοί είμαστε, αυτά τρώμε στα μούτρα...

Το τρίτο χειρότερο είναι ότι μία εβδομάδα μετά κανείς δε μιλάει για το έγκλημα, αλλά όλοι περιμένουν τι θα πει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ. Τι θα κάνει, που θα μείνει, που θα διασκεδάσουν οι βουλευτές του... Χεστήκαμε κι η βάρκα γέρνει δηλαδή.

Τέλωσπάντων, σταματάω εδώ πρωτού αφομοιωθώ με τη γκρίνια μου.